Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Kara kara bulutlar çökmüşse dağlara
Fırtına aman vermiyorsa yolcu olana
Yelken açılmamışsa delice esen rüzgara
Deli gönül sen ağlama boşu boşuna
Seven ve sevilen ermezmiş hiç muradına

Çocuğa sordum
- Adın nedir
-Özgür dedi
-Annen kimdir
-Sevgi dedi
-Babanın adını söyle

Getir be hancı bana zehir gibi acılı bir kahve olsun
Uzaktan geldim yüreğimdeki sızı balu şeker olsun

Yare yanıktım yüreğim közlerde kebap olsun
Dağlara kar yağsın rüzgar buz gibi dondursun
Gönlümde kor kor yanan ateş sönüp kül olsun

Kapkara bulutlar kaplamıştı gökyüzünü
Güneşimi arıyordum derecektim gönlüme
Kara bir çarşaf gibiydi simsiyahtı ufuklar
Akarken hüzme hüzme aydınlık yüreğime

Haps edilirken düşünceler soğuk zincirlere

Bu ellerde süründün gönlüm, kalk gidelim
Gökyüzünde süzülüyor turnalar eşlik edelim
Birlikte Acıgöl'de mola verip dinlenelim
Şöyle yükseklerden yeryüzünü seyran edelim.

Kalk gidelim bu ellerden,vakit dar

Öyle bir vurdun ki silleyi
Köşelik oldun keyiften felek
Yol yordam birbirine karıştı
Sevgi umut ve huzur kapıştı

Sen çizilmiş haritada nokta

Benimki de bir hayal
Boş içi boş bir hayal
Kurabilirsen kur
Bırakabilirsen bırak gitsin

Neye dayanacaksın

Yuh artık
Çağdaş yaşamdan korkup karanlığı övene
Yuh artık
Gözlerini çağdaşlığa kapayıp kuma gömene
Yuh artık
Devletin başında olan ve sadece seyirci dümene

Dağları okuyorum
Sayfa sayfa çeviriyorum
Tane tane adını ezberliyorum
Göçmen kuşlara takılıyorum

Nehirlerde kulaç atıyorum

Amacını Bilen Kızım
Duydumki hazırlanmış katarın yolcusun
Umut gemisi kıyıya demir atmış misafirsin
Hayat ağacın esenlik dolu bir ömür sürsün
Sağlıklı bir yaşam ömürboyu ikizin olsun