Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Akşam sefası
salarken kokusunu
Sen çekerdin,
hissederdim içimde

Öyle bir ortama geldik ki,
kurtun dişisi erkeği mi kaldı?
Umarız yaşlı kurtlar çığırı açarak
genç ve dişi kurtlar ile
aynı yolu sonuna kadar yürürler...
*

Hangi rüzgar seni sürdü sarp dağlara
Vatan dediğin toprakları bölerek yaşama
Yem verme düşmanın aç olan kursağına
Kıymayın geleceğimize ve çocuklarımıza

Sabah uyanan kadın artık ağıt yakmasın

Kollarında güneş gibi ısınmalı sevda
Umuduna sevmeli yüreğin korkusuzca
Nefesinde uyumalı yar huzurla aşka
Tüm mutluluk kavuşmalı seninle huzura

Senle hayal kurmalı alev alev aşklara

Oy dağlar canım dağlar
Yarimi çok çok özledim
Yüreğimde zarı zarı yası var
Yarimi haber edin oy dağlar

Oy dağlar canım dağlar

Dolandım durdum keder ve gamla
Bir ah çektim içimden sancıyla
Saplandı beynime deldi yüreğimi
Penceren kapalı görmüyorsun beni

Vakutsun çıkışı olmayan
Atılan adımları yutan azmak
Denizin derinliklerinde vurgun
Kendine çeken karanlık gibi...
Rüzgar şaşırdı yönünü
Yürekteki ince teli koparan

Ayrılık zulümdür bana
Yar dönüp bakmıyor yüzüme
Sormuyor halimi görmüyor gözleri
Kulakları duymuyor beni

Yar elin elimde türkün dilimde

Sevdam nakış nakış işledim seni yüreğime
Merhem oldun kanayan gönlümün yarasına
Görmeyen gözlerime ışık oldun umutlarıma
Yüreğime kazılan hasret gönlüme sevda

Hayallerim tarumar oldu

Ne erişilmez başın var benzer sıra dağlara
Sevdalar hep hasrette ve yürek ayrılıklarda
Ayağın zengide binmişsin beyaz bir taya
Dağın zirvesinden bakarsın sonsuz ovaya

Yar yolunu gözler hasretini dökmüş yollarına