Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Bürünürken ufuklar atlas rengine
Kocaman bir kum denizi uzanıyor önüne
Çıplak ayakla yürüyorsun kumun içinde
Sarılmak geliyor,ayaklara naz ve cilve

Fırtına gibi insanlar yağıyor üstümüze
Rüzgara savrulmuş beleşler sürüsü
Tükenirken yurdumun hazanlık umutları
Leş kargaları tünemiş evlerimizin damına

Ortaçağı aratmıyor üzerindeki giysileri

Issız bir koyda
Kıyıya vuran çör çöp arasında
Islak, solmuş bir kırmızı gül
Uzanıp aldı..
Yüzmekte olan bir kadın.
Ağır ve yavaş yürüyüşle çıktı

Gezi Parkına Gidiyoruz Çocuklar


Haydi çocuklar
Tel arabalarımıza binelim
Köprü altına haber salalım

Düşün feodal yapının hüküm sürdüğü çetin bir zamanda
Sürünüyordu halkın fakir fukara adıyla perişan alt tabaka
Sömürenler karar verir tık yok koyun yerine güdülür ahıra
İnsan olamanın kavli erdemi düşüncesi dayanır sadece akla

Birileri olmuş çoban errrr der... birileri başını öne eğmiş sürünür

Sorma ciğerparem nicedir halim
Dost elin uzanırken aydınlığıma
Kapatma canım kapatma yollarını
Aç pencereni yayılsın umut yarınıma

Damla sadece gıdımlık bir damla
Bir damla sadece umut dilemek
Bir damla yaş gözlerinden akıtmak
Bir değerdir gıdımlık bir damla

Kalabalık sokakta olmak bir damla

Sen çok nazlısın aşkım
Sen çok zarifsin meşkim
Sen çok kaprissin kalbim

Haydi bana elveda aşkım
Sana güle güle gönlüm

Kalbime akıyorsa ilmek ilmek tükenmez aşkın
Ayrılığı düşünmez sever seni delice çarpan kalbim
Akıyorsa yüreğine dolu dolu sarıyorsa beni sevgin
Kıyamet kopsa tufan olsa olsun yarim senin elinden

Her adımda adını sayıklıyorsa mecnun olmuş yarin

Sevmek tek hazine
Neyi niçin sevdiğini
bilmeden
Dalarsın balıklama
bilinmezliğe
Kavuşmak imkansız