Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Savaş savaş diye nara atanlar
Arkasında sürü sürü uyuyanlar
Allah diye cehennemi yaratanlar
Sivil demeden oluk oluk kan akıtanlar

Allah adına insana bıçak çekilmez

çatık kaşlı, koyu renkli bir ses:
-dalından kopmuş karanfil gibi ağlıyorlarsa, bir karınca ölüsüne
süs havuzunun o narin sularına ağır gelir, okyanus tonajlı gemiler…
soluk alınan hava bir memlekette eğer, baskı, işkence ve esaret ise

Yarim nedir benim senden çektiğim
Günlerdir haberini beklerim
Ne gecem ne gündüzüm belli
Sensiz yüreğimde barış zemin tutmuyor

Sensiz yastığa baş koyulmuyor

Sen olmayınca keyfi olmaz alemin
Gülmek memlekette fakiirlik selamın
Geceler karanlık ve soğuk düşlerin
Güneşsiz penceren manasız karanlık

Kelebek ağacı mor mor açmıyor

İçime çökmüş kara kara bulutlar
Örüyor kader sensizlik ağını bak
Ruhumu sarmış umutsuzluk harcı
Bak yine kader bana kurmuş tuzak

Sensizim gurbet yollarında yürürken bilinmeze

Efkar bastı beni, yüreğim yasta
Dertlerden bitap,çağlıyor tasa
Asma köprülere sürükleniyorum
Delice çağlayan suya, sor beni...

Ömrümde kine bakmadım sevgiyi donduran
Sen armağanımsın bana sevgiyi kazandıran
Uzat uzat ellerini kara kış soldurmasın baharımı
Yüreğimde kine yer yok sevgimi sevdamı solduran

Haydi kucakla dünyamı sar sevginle şu kalbimi

Bulutlar kaynıyor deniz yönünden
Yüreklerde deli deli yağmur yağıyor
Sicim sicim sel akıyor en celalinden
Can kopuyor can sahipsiz bedenden
Yak içinden bitsin azap dolu kara geceler

Bahçemde nar yaprak döküyor
Çiçekler soldu artık açmıyor
Dökülen yapraklar uçuşuyor
Rüzgara takılmış sürükleniyor
Bahar yaz bitti yine hazan geldi
*

Nerde nerde o cesur yürek
Nerdedir içimi kemiren böcek
İrembağı varken ufukta
Konduğum neden kuru bir çiçek

Haydi kalbim haydi sev beni