Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Aman yarim el aman aman
Çiçeğimi kopardılar dalından
yüreğim kan ağlar
acısı yakar bağrımı sızısı derinden
gözyaşlarım sel akar

Seni sordum toprağa
Gamı kederi var mı
Bir bakışı vardı ki
Cevap vermeden
Üstünü kapatıp gitti
*

Şiir yazmak yürek işidir
Kendini dara çekmektir
Duygularla yüzleşmektir
Acıyı bile bile bal eylemektir
Yürekteki aşk ateşi hasrettir

Kanat çırparken sonsuzluğa
Bir gölge düşmüş umutlarıma
Bir çabam bir çabam yok
Bir çabam yok umutlu yarınlara

Bak bir umut yok gelecek sabahlara

Göz gözü görmüyor
Sokaklar duvarlar
Üstüme üstüme geliyor
Yürürken merdivenler dönüyor
Tavanlar yıkılıyor başıma
Gökkube karabasan gibi

Sabah güneşi doğmuş bahçeme pırıl pırıl
Çitlere çimenlere düşen çiğ taneleri ışıl ışıl
Orman rengarenk yeşiliyle taptaze cıvıl cıvıl
Sabah güneşi doğmuş merhaba diyor güne

Penceremin önündeki mavi çam ağacı

Karar vermek zamanı gelmiştir
Umutlar tükenmişse
Bu garip limandan
Demir almak zamanıdır

Zamanı gelmişse

Sevmek olağan bir kelime
Amaç sımsıcak yürektir
Gönül satılık olamaz
Yanan ateşi gerçektir

Deniz kum olmazsa

Elimde tarih kitabı
İçinde Hıçkırık Romanı
Beş A sınıfı arı kovanı
Başaracak yazılı imtihanı
Ülkü sessizce sokuluyor
Beni rahatsız etmemek adına

Giydim çarıklarımı bağladım iplerini
Arşınlıyorum adım adım vatan yollarını
Biliyorsun gurbet elde kimsesiz kaldığımı
Dön bir bak zalim yar gör ağlanacak halimizi

Bir başıma kaldım kırdın kolumu kanadımı