Ben bir meltemin gülüyüm
En hafif okşaması döndürür beni
Neden dönmüyorum,
Neden dönüyor başım, meltemsiz benim?
Es be meltemim,
kim durdurabilir dalgaları iki deniz arası
ve yağmurların gözlere vuruşunu sevinçten
ay denizlerle yıldızlar göklerle oynaşırken
ışık kuşlarını coşkusunu kim durdurabilir?
bir el uzanır güneşten
Sevdim
öyle sevdim ki
nasıl denir
nasıl anlatılır bilmem ki
yazmak ne mümkün
can cana mayalanmış
Ardınca bir koşudur aşk
Dursuz duraksız...
Canevime vurdukça
Kanatlarının yelleri
Tutmak ister gönül seni
Tutamam incinirsin
Aydınlaşıyor muşuz, öyle mi acaba, oh ne ala, ne ala
Gözlerimiz kamaşıyor birbirimizin aydınlığından...
Ya da inciniyor gözlerimiz yarasaların karanlığından
Göz bebeklerimize kara bungunca sinmiş, bir kara
Hep mutsuz, hep hasis, doyumsuz bir oburluk...
Benliğimiz aç, benliğimiz doruklardan inmez ben
Pes etmek yok sevgili
Sevda yolunun dikenli virajlarına, rampalarına
Pes etmek yok sevgili
Yaşam ağır aksak giden bir katar gibidir
Varışı mutlak vuslat eşiğinde biten
MAVİ DÜŞÜM BENİM
Geldin de yanık yıkık gönlümü yine gülşen eyledin. Karanlık düşlerime, o siyah inciler gibi gözlerinden yine yıldız yıldız umut ışıkları yansıttın...
Yeniden can verdin ölüşlerde olan duygularıma.. Titreyen adımlarıma, buğulanan sitemli gözlerime güç verdin... Yağmur duasına çıkmış yüreğimin göynük sevda kıraçlarına, sağnak sağnak rahmet gibi yağdın yeniden...
Umudun, özlemin güler yüzü Can Dostum
Ağzı kilitlenmiş, gecelerime hoş geldin
Silkeledim gelişinle yalnızlığın yükünü
Cemre sıcaklığınla, düşlerime hoş geldin
Geldin,
Yakınlık duymakmıydı sevgi, can gibi
Yoksa, caniçre bir canani yaşatmak
Ve kendimi aşarak sana ulaşmak mıydı
Seni öyle bir yakın duydum ki
Yeşim taşında saklı duran bir yağmurdun sanki
BİR KEZ DAHA YALNIZLIĞIMA SIĞINIYORUM.
Bu kez zor bir yalnızlığa mahkum oluyorum.
İçimin kopmayan iplerinde, sallanmak da yetmez oldu teselliye.
Çünkü çürütüldü bağlarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!