Haydar Güner, 1 Ocak 1961’de Kırşehir’in Çiçekdağı ilçesine bağlı Çepni Köyü’nde doğdu.
Ama o doğum yalnızca bir nüfus kaydı değildi. Daha bir yaşındayken bir yangında diri diri yandı — ama ölmedi.
Dönemin yoksulluğu ve çaresizliği ona doğru dürüst bir tedavi bile sunamadı. Yanıklar içinde kendi haline bırakıldı.
Bugün hâlâ vücudunun çeşitli yerlerinde o yangının izlerini taşır.
Bazı insanlar hayata ölüme meydan okuyarak başlar. Haydar, işte onlardan biridir.
5 yaşında babası onu Kur’an kursuna yazdırdı. Ama orada susmadı.
Derler ki:
“Bak etrafına — beterin de beteri var!”
Bir lokma ekmeğe razıysan,
Üstüne bir de teşekkür beklerler senden!
İşsizlik sarar her sokağı,
Ne kıyıdayım,
ne açıkta—
sular çekilirken bırakılan izim ben.
Gökyüzü, yırtılmış bir haritanın kenarı,
pusulasız yolculuklar yüküm.
Bir harita yoktu elimizde
sokaklar bizim pusulamızdı
nereye gitsek, mahallemizdi orası
çünkü biz
adımlarımızla döşerdik taşları.
Dallar titriyor ama yaprak yok
Toprağa değmeden kayboluyor çiy
Ne bir niyaz
Ne bir isyan
Sadece sönmemiş bir yorgunluk gibi
yağmur düşüyor şehrin alnına.
Sabah havalandırmasında
Gökyüzü maviliğini yitirmişti
Göğün rengini çalmışlar
Kuşların dili kesilmiş
Ve yine de bir cümle düşer betona
Yıkıldık sandılar
Oysa biz yalnızca eğilmiştik
Bir anahtar deliğinden
Dışarıdaki hayatın rengine bakmak için
Güneşi görmeye
Bir adresti sessizliğin,
yolunu tarif etmeden terk eden bir pusula gibi.
İsmini hiç bilmedim,
ama her kışta seni çağırdı karanlık sokaklar.
Ay ışığında ürkek bir silüet olurdu gidişin,
Ne vakit kendimden geçsem,
daha çok tutunurum yangın yerine dönen zamana.
Göğe yürüyen yollar susar,
hiçbir bulut geçmez içimden.
Bir çağrı yok beni geri çeken,
herkes susmuş gibi...
Ayna kırılırsa
Yüzüm çoğalır
Her parçaya bir anı düşer:
Birinde çocukluğum saklı
Diğerinde annemin yüzü
Bir parçasında ilk gözaltım
-
Aydan Güner Özdemir
Tüm YorumlarŞiirlerinizle tanıştığım gün, kelimelerin kıyısında yeniden doğdum. Her dizenizde Ahmet Arif’in o devrimci nefesini, halkın sesini ve aşkın en katıksız halini buldum. Toprağın derdini, göğün öfkesini, sevdanın ve direnişin şiirini bu kadar içten dokuyabilmek ancak büyük bir kalbe ve usta bir kaleme ...