“gözlerim açıkken uyuyamam” deme,
gözleri açık da uyuyor insan.
dolaşırken şarlatanlar orta yerde,
kabul et göremezsin, eğer uyuyorsan.
uzak diyarlarda bir kelebeğin
kanatlarını çırpması,
nasıl fırtınalara neden olursa
bizim illerde,
sen hüzünle bir defa kırpsan
o güzel gözlerini,
mevsim sonbahardan kışa dönmekteydi,
tüm yapraklarını dökmekteydi ağaçlar,
ben en inatçı yaprağıydım dünyanın,
düşmeyecektim mevsimlerdir yaptığım gibi.
o kış rüzgarlar bir başka esti,
sevgiye susuz,
sevgiye hasret,
sevgiye aç şu gönlüm.
kör, sevgiyi göremedi hiç,
sağır, hiç duyamadı.
fakat hırslı,
okyanusun ortasında karşılaşan
iki gemi gibi,
sonsuzluk içinde kesişti rotalarımız,
yavaşladık ve selamladık birbirimizi,
ardından, belki de hiç görüşmemek üzere,
bizi bekleyen limanlara doğru kırdık dümenlerimizi...
hoş geldin,
kocaman bir boşluktu
kalbimdeki yerin,
sıcacık bir bakıştı,
içten, samimi ve derin,
gözlerimi aydınlattın,
biliyorum varsın.
kalbimin aradığı yar,
gönlümün ihtiyacı olan harsın.
dünyada bir ben varım, bir de sen varsın.
yokluğun inletir beni zar zar,
serin bir nehir ol,
söndür içimdeki yangınları.
tatlı bir meltem ol,
dindir yüreğimdeki fırtınaları.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!