Haşim Kalender Şiirleri - Şair Haşim Kal ...

Giyerim sökülür dikerim tutmaz
Üstüme dar gelir yırtılır sevda
Hırpalıyor zaman gönül unutmaz
Her dem ömür ile tartılır sevda

Akıp giden selde durulur çağım

Üstüme geldikçe omuzun kalkar
Ben yere baktıkça sindi mi sandın
Kurudu çıkmıyor içeri akar
Gözümün yaşları dindi mi sandın

Bu yangın artarak devam edecek

Kasap et düşünür keçi canını
Siyaset yandaşı teş eyleyecek
Yağdanlıklar süsler dört bir yanını
Sözde çocuklara aş eyleyecek

Köşede kalanlar hale ağlıyor

Saat sayılarak geçen zamanda
Beş vakit ezanda günde sen varsın
Hesap görülürken yarın mizanda
Şefaat edilen yönde sen varsın

Yanan gönüllerde hasretin artar

Biri gider biri gelir.
Her canlı mutlaka ölür.
İnsan dost kıymeti bilir.
Kibirlenip gezmeyesin.

Takvasıyla üstün kullar.

Döndürür halk etmiş yazı ve kışı
Getiren baharı Hak değil midir?
Her nefeste bin hal Mevla’nın işi
İmanın tek biri Hak değil midir?

Kul bu ateşini kendi götürür

Ne güneş kararır nede yel biter
Mevsimler değişir gerisi yalan
Gülmek nasıl bir şey gözümde tüter
Akar gözlerimde sel bende kalan

Yapraklar dökülür yenisi açar

Ben dünyayı dünyamda zindan sayar biriyim
Kimine sor deliyim kimine serseriyim
Çamurdan balçık özüm bir ruh ile diriyim
Âlemler hizmetimde ben onun eseriyim

Nedir bu dünya hırsı bu kadar çaba niçin

Derdime dermansın bilirim amma
Şu pis gururumla baş edemedim
Bir tek selamınla ölürdüm amma
Nedense gönlünü hoş edemedim

Gülmedin ki güldüresin yüzümü

Aradığın yolsuz ise,
bir yolunu bulup da gel.
Hasta yada halsiz ise,
İlacını alıp da gel.

Gel ki ara bozulmasın.