Haşim Kalender Şiirleri - Şair Haşim Kal ...

Kalbinde konuk idim kalkış zamanı geldi
Hangi yana yürüsem hep sana yetiriyor
Bağban dedim bağına şu gönül bakıp güldü
Dalınca hayallere alıp ta götürüyor

Ne söyleyip ne etsem efkârımı silmiyor

Aç nefsimin Züleyha’sı düşüncemin Yusuf’uyum
Dünya âlemin zerresi, içinde zerrecik suyum
Aciz dersen bin kereyim, karşı koydum kurallara
Nefsime sor ki: dahası, kralların korkusuyum.

İki bin yediye kurbanla girdik.
Bayramın izini bulamıyorum.
Düşmana sarıldık dostları yerdik.
Türklüğün özünü bulamıyorum.

Ayak altı oldu İslam alemi.

Alın terini yer lokmalarından
Kıt kanaat yaşar zorlanır işçi
Patronun tepeden bakmalarından
Eğik başı ile horlanır işçi

Bir sohbet kurulur işçiden, işten

Noldu gözleriyin yaşı kurudu
Ağlayan mı öldü ağladığın mı?
Hani yüreğinde yanar korudu
Dağlayan mı öldü dağladığın mı?

Sinemde sevgili bu derin yara

‘Ol! ’ dedin oldu âlemler
Her şey Sende her şey Senin
Seni anlatmaz kelâmlar
Her şey Sende her şey Senin

Lâyık gör bizi kulluğa

Ortalarda kirlendi kulağı sağırlaştı
Duygusuzun elinde duymaz oldu duygular
Taşıyamaz sevdayı günbe gün ağırlaştı
Alıştı gönüllerde aymaz oldu duygular

Sözlerde kayboluşu yaralarken aşığı

Yanan yüreğine kar olacaktım
Nar oldum bilmeden elimde değil
Güçsüz takatsize fer olacaktım
Şer oldum bilmeden elimde değil

Halimi sorarsın gelen yazıda

Yaşın bedenimi boğana kadar
Ağla ey gözlerim durmak neyine
Ölüpte yeniden doğana kadar
Işıklarda sefa sürmek neyine

Dünya bir nimettir renkleri ile

Kelimeler başka başka hal alır
Söz ozan dilinde bir başka olur
Kimi elma renkli kimi nar olur
Yüz ozan dilinde bir başka olur

Hurman çayı gibi akar seneler