Haşim Kalender Şiirleri - Şair Haşim Kal ...

Ellerim koynumda êlin koynunda
Seyredip yar diyen yar mı beklersin
Ta galu belanın yükü boynumda
Haramla gönlümde yer mi beklersin

Bu can emanettir sahibi ister

Gülden yana yol göründü
Çağırana gitmek lazım
Dünya varlığa büründü
Verene şükretmek lazım

Kul o yolda toz olmalı

Sessiz ıssız gecede ezan ile uyandım
Seyre daldım etrafı pencereye dayandım
Kulun acizliğiyle bir görene ayandım
Apartmanlar arası üç beş kişi belirdi
Daveti duyulsaydı mutlak binler gelirdi

İlmin tezgâhında kilimdir insan
İlmekler ipekle dokur Öğretmen
Çözülmez sır olan ilimdir insan
Çözer sayfalarda okur Öğretmen

Koyu karanlıkta yanan ışıktır

Irmakların coşkusu deryalarda durulur
Yarı yar demeyenler yürümeden yorulur
Menzil uzun yol yörep beklemeli nazlı yar
Azmedilsin yeter ki zor olsa da varılır

Dondum gönül sayfamda okuyunca adını

Boş vermeyi öğrenmeli
Yaşamanın kuralı bu.
Hoş görmeyi öğrenmeli.
Mutluluğun kralı bu.

Varım deyip dik durmalı.

Sırtımdan vurdular sorma kardeşim
Kanar kanar amma sen göremezsin
Ta şuramda başlar inceden sancı
Yanar yanar amma sen göremezsin

Yaz derim derdimi alıp kaleme

Gırtlağımda düğümdür anlaşılmaz kederim
Ne anlattım kimseye ne kimse dinler beni
Alın yazım yaşamak boyun bükmek kaderim
Gergefinde dokudu çul etti günler beni

Hasret yaşar kol kola gurbet yanımda durur

Âlem nuruna muhtaç ümmetin seni arar
Rüyalarımda olsun dön Hazreti Muhammed
En üstün yaratılmış alçalır akla zarar
Beşeriyetle şaşmış yön Hazreti Muhammed

Hayatın yaşanmıyor kasap oldu güçlüler

Gönül dostlarına gönlünü verip
Dostlar halkasına girmek gerektir
Ebedi hayata edeple varıp
Hakkın divanına durmak gerektir

Alın teri ile helali bulup