Kırıldı birer birer yaşam nehirleri
su bakmazsa şimdi gözlerime
Ağlayamam,
Susuzluğum zehir gibi kalbime dokunur
Burkulur denizde son sandallar
içimde mağaralar bilmem kaç yüzyıl uyur.
Matem bulaştı güz denizine
sulara alev saçtı sarı buhranlar
giz bozuldu
depreşti bu yangın.
eski bir meşale ile yakılıyor
beyazlattıkça kahır tufanına dönen karanlıklar
Kapımda eski anıların yağmur uğultusu
Beni yalnız kılıyor güz bulutları
Kaçıp kurtulmak geliyor içimden
Biter diye bu hazin kan uykusu.
Yalnızlığın hülasasıdır ömrüm
Sorma,
gökten kopan yıldızlar gibiyim
acılarım üzerinden dilek tutulur
kaybedilen miyim
kaybeden miyim her gece,
her gece karanlık yudumluyorum
Usandım,
tünellerin uzayıp giden karanlıÄŸından.
Zayi edildi anahtarı her kapının.
Kilitlendim korkularla bu zehir tadından. Tükendim,
kurşun yedi sanki sol yanım.
Elimi çekip kurtaramadım kâbuslardan.
Nereye gitsem boğazlanan serçeler,
Bembeyaz sayfalarda kızıl damlalar
Nereye baksam;
yer, gök, mavi ve deniz...
Hiç durmadan dertlenmekteler.
Sulara yangın dokundu, şimdi alev akıyor akabelerden. Dergahımda sabrın müşkül hududu
inciniyor,
yaralaniyor,
daralıyor gün içinde.
Son mum da söndü Leylam.
Son ateş savruldu siyah ve gri.
Son kelebek de öldü eceliyle.
Son bahar da kışa meyletti
aglamaklı bir rüzgarın nefesiyle.
Son teller koptu hazin, son şiir bestelendi.
Son çukur kazıldı derin. Son ceset kefenlendi ve ilahi sura üflendi.
Sonunda olan oldu
Alem önce çalkalandı, sonra durdu.
Bu yeni bir hayatın ilk emaresiydi.
Bu günah ve sevapların dengesiydi.
...
HAŞEM BAYGÜMÜŞ
.
Fatıma,
sen çölde su ararken
ben vahalarda ölüm orucu tutuyorum
can çekişiyorum
hasret sancısı vuruyor sol yanıma.
Sen karanlığıma icabet edip
Bende hiç sabah olmaz
Geceler uzayıp gider,
Hüzün vadilerinde dolaşır ruhum
Yiterim mavi düşlerde
Uyanmaktan korkarım
Ve ben çok utanırım karanlikta yalnız kalmaktan
Acıya battı kalemim
yazamadım gözlerimde kan
kuşlarda dehşet olanını.
En kötüsü bir anne ağladı
bir evlat yitti zamansız ve ani
bir kurşun adresini buldu yine
Yol uzak ve uzun
gitmeden bilemez insan gidenlerin hüznünü
kalmadan da kalanların özlemlerini hissedemez
yürek yandı mı her şey beyhude gider
gider kırgın yürek atlıları
mezar taşında kalır geçmiş, anılar
Sen tamamlamaya çalıştığım birsin
tıpkı bir şarkı gibi
bütün tınılarını söylemeye çalışıyorum
sen söylenmesi zor bir şarkısın
bir nota eksilse bozulacak efsun
bir nota eksilse kırılacak ezgi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!