Hasan Özünal Şiirleri - Şair Hasan Özünal

Ne zaman bir nefes almaya kalksam,
Bir asit dumanı olup içime aktın.
Kundak olup elimi ayağımı,
Yaşmak olup gözlerimi kapattın.
Kimi zaman çamura basmamak,
Kimi zaman ıslanmamak,

Sözünde Hz Ömer’sin gerçekte Nemrut,
Bu yol değil gel kendine yeni bir yol tut.
Dini çıkarına alet bilmişsin akçeyi mabut,
Kendine gel ey gafil sen bir insansın…

Kul hakkı yemekten sararmış yüzün,

Bir bayrak dalgalansın,
Ezanlar duyulsun yeter.
Yer mekân aramayın kabrime
Lahit falan da istemez.
Vatanımın toprağı örtsün üstümü
Yabani otlar bitsin

Bir gün olacak mutlaka
Er ya da geç
Nerede nasıl ve ne zaman
Bilmem…
Bir gün olacak mutlaka…

Çağlayan bir su gibi aksa da zaman,
Hayalini gözümden silmedi gitti.
Her şeyden ümidi kesti de gönül,
Artık gelmeyeceğini bilmedi gitti.

Dağların ardında hep sabır saklı,

Gel demese suskun dilim, yine de çık gel.
İzin vermese de, aradaki engelleri yık gel.
Birkaç gün birkaç saat, ya da bir anlık gel.
Bu hasret çekilmez oldu, ne olur artık gel.

Mevsim değişti bahar yaz, güz kış oldu.

Üç gün gün görelim dedik,
Üç günden de az kaldın be ömür.
Bir varmış, bir yokmuşsun bilemedik
Dünya telaşına daldım be ömür…

Zamanın faniymiş, insanın yalan,

Bu gece gönlüme bir güvercin kondu
Bir bebe nefesinde sıcak
Bir kar tanesi kadar ak
Yayla rüzgârı kadar yumuşak

Gözleri buğulu tavrı ürkekti

Kayan yıldızlar gibi bir bir gidiyorsunuz,
Korkarım zından olacak bu gece...
Dağ gibi, umman gibiydiniz elbet amma,
Adınızdan yadigâr kalıyor maalesef bir kaç hece...

Rüzgar

Bir rüzgar eser geceleri
Ürpertir hayalleri,
Ürpertir hatıraları.