Vur be güneş
Ensemden sırtıma,
Isıt beni kaynat kanımı
Sendedir hayat.
Sendedir ışık. sende sıcaklık
Götür git şehrin ışıklarını da
Karanlıklarda kaybolma sakın.
Al yanına hatıraları,
Bakışları, gülüşleri,
Yakışları ve yıkılışları da
Al götür git giderken...
Bir elma çiçeği kadar
Ömrü olmadı gönlümün..
Yarım asırdan sonra,
Nefesi ensemde artık
Mutlak ölümün.
Gün geçer, devran geçer, ağaç kalır baki,
Bir ağaçtan bir orman oluşur, düzen bu tabiattaki
Yakmazsak, yıkmazsak, kesmezsek, elbet bitmez
Yeşili sevmek, ağacı korumak önemli bir vazifemiz hayattaki.
Bir bir kayboldu kırlangıçlar
Ve bütün göçmen kuşlar.
Bir kaç sığırcık kalmıştı yemlenen,
Kesilince yemleri
Onlar da yeni yemliklere kanat çırptı.
Mesafeleri kurşun hızı ile gitsem
Kucağımda bir demet sevgi
İçimde bir tatlı heyecanla
Dağlar yol verse denizler kurusa geçerken
Derelerde köprü yapsa gelincikler
Bunları düşünüyorum
Düşlerim unutuldu, kabuslar kaldı
Aşklarım unutuldu, hüsranlar kaldı
Gidenler yok oldu, kalanlar kaldı
Kalanlar yetmedi, gönül hep arar...
Dağarcık boşaldı, güller kasede
Güle hasretini haykırır bir bülbül
Bülbülü gözler her seher bir gül
Her seher yeni bir güne başlangıç,
Her seher, bir önceki güne yeni bir ödül.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!