Hasan Odabaşı Şiirleri - Şair Hasan Odabaşı

ey aşk yağmala talan et
sol yanımdaki çukura sığınmış kor ateşi

elimde avucumda ne varsa her şeyimi yarın adına ne kaldıysa
sök al bendeki beni...

bu gün ölürsem
baltık kıyılarında ıslayıp kutuplarda gömün

buzdan mezarım olsun...

şiir defterimden kâğıttan gemiler yapıp

bir ömür sen yetimi kalacak düşlerim
bitip tükenmez bir acı oturacak yüreğimin baş köşesine

acı kahve hatırına kırk yıllık dost gibi...

artık ayrılığı yalnızlığı yazıyorum

ah benim şiir yüreklim
kaç şiir yazdım kaç şirden umarsızca söküldüm
nokta gibi...

seni şiir şiir yazdım da yine anlatamadım
senli her mısra sol yanıma paslı çivilerle çakılıyor içim kanıyor

gözlerim
buz yeşili kesmiş eylül şafağı
ömrüm üşür sol yanıma sığınmış kara kış misali

şakaklarıma

geceler en çok beni alır kapkara koynuna
bir de sen yetimi devrik bir kaç cümleden ibaret sefil şiirlerimi..

kimseler duymaz

hüzzam bir şarkı tadında
taş kesilip başı karlı yüce dağın böğründe
sus kesilip topraklar gibi ayaklarının altına seriliyorum ...

masmavi göğünde küçük bir bulut
buzullar yolcusu bir albatros yalnızlığında

Ela gözlüm biricik beyaz gülüm
Sevda yorgunu bezgin bu yüreğim
Dağ başında alev ateş yanarım
Kül olur savrulur çeker giderim

yazgım bu
hiç bir sevda sen kadar yakışmadı anlıma...

senli cümlelerin içinde kaybolmuş sessiz bir harf kadarım
ne öznesi ne de sevinçle çırpınan yüklemi hiç olmadım...

niye söküyorsun
göz bebeklerimden damla damla sevinçleri

güz yaprağı mıydı yada bir tutam kül
amansız rüzgarlar oluyor da savuruyorsun
eylül boyalı mevsimler üzerine göz yaşı ıslağı gibi...