Şereflenir alnım Hakka secdede.
Dudak arkasında kıvranır dilim.
Tevhittir gönlümü puslu caddede,
Aydınlatıp duran nurlu kandilim.
Tutuşup yansın ki karanlık bir bir,
Benden utanmasın girdiğim kabir!
Yılların elinde yoğrulan gönlüm,
Kimler ne yaptıda bu hale geldin!
Bu sözler,bu inat, bu tavır kime?
İnan sen severken daha güzeldin!
Sevdikçe sevilen ne mest olurdu!
Bu saatte neden ayaktayım ben!
Bu kaç nöbeti ki neyi beklerim!
Her şeyin sustuğu yerde başlıyor,
Rabbime duamda diyeceklerim.
Aklından geçtiyse uymak,zamana,
Uzanmıştır kirli eller imana.
Arama sözlerde ne imiş mânâ.
Sözler bile senden geçti geçecek! ...
Bitmez gibi gelir insan ömür.
Yıllar ay; ay hafta; hafta gün olur.
Tevhitle şahlanıp dönüp Tek Yöne,
Gurbetten Sılaya gel döne döne!
Döneceğini bilsem beklerdim son güne dek!
Gelip çattığında gün bu bekleyiş bitecek,
Ya senle ya da sensiz; hiç dönmeyecek misin!
Son kez dudaklarından iki kelime duysam,
Cansız dudaklarından yılları okuduysam,
Yüzünü gizlerken eğipte başı,
Teselli bilmişken üç damla yaşı,
Göğsünün üstüne en ağır taşı,
Basarken ben nasıl nasıl gideyim!
Gözlerin süzerken kirpiğin ıslak,
Denedin,yanıldın,sevmedin madem,
Bilseydim bu gönül oyun sahası,
Beddua okunu çevirip o dem,
Allah'tan korkmasam atmaz mıydım hiç!
İnsanlar benzer ki dalgalı suya,
Dudaklarımda kalan son bir yarım hıçkırık,
Sanki gizlenir gibi karşımdaki aynadan.
Gönlüm nasıl katlanır; dağılmış bunca kırık...
Yüzüne hasret yıllar geçip gitse saymadan!
Ayrılıkla yüzüme yerleşen derin hatlar,
Perdeler çekilip kalsak başbaşa,
Ne aşk bir mahkûmdur ne gönül zindan!
Kullar saklı sansın etten kumaşa,
Ruh Hak cevheriyle süslü bir mintan!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!