Nice mevsimler geçti de yazı göremedim
Nice çiçekler açtı da gülü göremedim
Nice figanlar duydum da sesin duyamadım
Rabbimi kendimden başka yerde göremedim
az, uz gittiler
aşılmaz denen dağları
ovaları
denizleri
gölleri aştılar
Gecenin karanlığında
varsın vurmasın
ayın şavkı denizlere
yakamozların ışıltısı varken
mehtaba ne gerek
artık
ihanet ediyordu deniz
yaşlı adama
boş dönüyordu günlerdir
çıktığı avdan
bir ağaçtı bumerang
koparılmadan önce dalından
önce kendilerini vurdu
Gezi Parkında
TC Hasan Buldu "Bir milletin sanatı yoksa, hayat damarlarından birisi kurumuş demektir." Der Atatürk. Ben de, "İnsanı insan eden sanattır, sanatı olmayan bir toplum, hayvan sürüsünden farksızdır." derim.
Ülkeleri olmayan insanla
Bir ülkede adalet sağlanamıyorsa, o zaman da halkın adaleti devreye girer.
bir avuç su içtim pınarlarından
şifa diye
dilim yandı
bir tel kopardım saçlarından
zehir soludum
bu toprakları kanla yarattık
kanla vatan yaptık
her zerresine destanlar yazdık
seninle köylüm
seninle işçim
rüzgarın esintisinde
hıçkırıklarım kaybolur
dalgaların sesinde
umutlarım
yıldızların ışığında
Günün şiiri olması gerektiğini düşündüğüm bu şiirden anladığım, yetimhanede büyüyen yetim bir çocuğun, rüya görmeyi, kederi ve umudu bilmeyişi, yetimhanenin taş duvarları arasında yaşamının bir tükürük izi kadar değersiz oluşu ve bu taş kanatlar nereye savurursa oraya gidişin bir mecburiyet olduğunu ...