kanatları kırık kuşlar geçiyordu şehrimden
sessiz
sakin
sanki küs gibiydiler
kanatları kırık kuşlar geçiyordu düşlerimden
Onbeş şehit verdik bir günde
Acılar dinmez anaların yüreğinde
Ulan kahpe dölleri, şererefsizler!
Bunun intikamı alınır elbette.
Vampir gibi kana susamışlar
sen umutlarımın ötesinde
bence yitik kalbimce yaşayan
unutamadığım sevgilisin
...GÜL
sana sesimi duyurabilmek için
Aşkın narı yüreğimi
Dağlar, ah! eder giderim
Garip gönlümü sevdaya
Salıp da çeker giderim
Arifler durur sözüne
Sırça saraylarım bulutların üzerinde
çemberlerim sustu sokaklarda
çelik-çomaklarım yandı kış gecelerinde
yanar toplarım düşlerimde
uçurtmalarım havada asılı kaldı
giderken,
paçavraları bana bırak
yeğinleri sen al
aşkın hüzünlerini bana bırak
bırak bana acıları
ben taşırım
-
Hakan Erol
Tüm YorumlarGünün şiiri olması gerektiğini düşündüğüm bu şiirden anladığım, yetimhanede büyüyen yetim bir çocuğun, rüya görmeyi, kederi ve umudu bilmeyişi, yetimhanenin taş duvarları arasında yaşamının bir tükürük izi kadar değersiz oluşu ve bu taş kanatlar nereye savurursa oraya gidişin bir mecburiyet olduğunu ...