Babadan kalma emanettir
Bize bu kalp ağrısı
Bırakıp ta gitmeyesin
Beni bir kez daha yetim etmeyesin
Kara yağız agam da benim agam
Hangi mahrem gözlerin hicabısın
Kimi def çalsın,kimi acısın
El bilmese de kadrin kıymetin
Ah! kardaşım vah kardaşım
Kul olmayan insanda ar neylesin
Peygamber mirasıydı babam
Babasız büyüdün, anasız yürüdün
Çektin de dünyanın kahrını
Şükür dedin buna da şükür
Bir hoş seda bıraktın da gittin
Babam da Babam Ah!Babam
Ah Kardaşım Nutu KARA bağtı kara
Sırtına dünyayı mı yüklediler ne ara
Kader desen böylemi olur günah mı
Sanma bize gülmek düşer sana ahmı
Yollar ıradı diye sanma ki gönülde ıradı
Ol Hüda dan başa gelene eyvallah dedik
Ahir ömrüm ne göreceksen gör bakalım
Yapıştı kulları sustukça bir bir yakama
Kaldı mı soracağınız soracaksan sor bakalım
Bakma sen öyle MAL gibi durduğuma
Peteksiz kovanda BAL gibi durduğuma
Havlayan it önünde YAL gibi durduğuma
Akmayan derede SAL gibi durduğuma
Kıymetsiz sarrafta KAL gibi durduğuma
Renk olmayan hayatta AL gibi durduğuma
Vefasızlığın vursa yıkılmaz sanıyordum
Seni ben bildim Yusuf gibi attın kuyulara
Şimdi ölüm gibi dalsam da derin uykulara
Haberim yokmuş zor belaya düşmüşüm
Yunus bencileyin her nefeste arıyordum
Uğraşasım yok artık insan mı insan artığıyla
Halım kalmadı tükendim iyiden iyiye sezdim
Bilemedim insan kim ki şöyle tartsak tartıyla
Dokunmayın bu aralar ben benden bezdim.
Her gelen vır vırda vırvır dinle al şikayet
Yalakalık sanat olmuş var mı bunun eseri
Söz adama söylenir boştur olmaz tesiri
Yolun bulan bulmuş yapıyorda tefsiri
Bu hal nasıl bir iştir ne bilem bilemedim
Yükleyip te yükü bir merkebin üstüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!