Ölmüş kurttan medet bekler ya Karabağlar
Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar
Yatsın dursun kimi yerde kimi hanımlar kim beyzadeler
Bekle koca gönül seni bilmem ne azad eder
Konuşma sus Ey! Koca gönül susmak ha bana Ha-san”a yaraşır
Yorgun gönlümün vebalini kime yüklesem
Kapında kul köle olduysam haberin varmı
Gönül çilegahının son durağında beklesem
Dertten derde dolduysam haberin varmı
Gönül bahçenin ayrık otu belledin gittin
Ekmek derdine bölündü Ali Uzun
İkiye mi ayrıldı yüreğindeki hüzün
Baş ucunda oğlu Yunus iki gözün
Hak yiyenler doymasın be Alim
Ekmeğin bilmem kanmı oldu
Hasretinle inim inim yandı gönlüm
Daha da yanacak yürek mi bıraktın
Yılları saydım bahar yaz kış ömrüm
Yollarda duracak durak mı bıraktın
Kahrımı yazacak kelime mi bıraktın
Dostlarım hasretini kağıda dök dediler
Ruhumdan ruhunu yırtıp sök dediler
Gönlümün bir yarısı sen bir yarısı ben
Çok dokundu sessiz sedasız gitmen
alın yazım, yürek sızım, elimde sazım, ıssızım, ocağım sensin
bereket mayası, elin ayası, sensizlik yası, şubatım sensin
ateşim, eşim, yoldaşım, sırdaşım, martım sensin
kolumsun, elimsin, dalımsın, lisanımsın, nisanım sensin
arımsın balımsın iki yarımsın mayısım sensin
çilemsin kıblemsin bilmem ki nemsin haziranım sensin
Yorgunluğum dillendi seninle
yaşlı mısralarımı
bunamış şiirlerimi
dayandığım kır güllerini
kıyama duran kalemimi
ve gülüşü köle pazarında satılık
Ne oldu alnıma yazılan son duraktın
Kader yollarında bilmem kime aktın
Bana aşkın kahrını miras mı bıraktın
Aldım kabul ettim başım gözüm üstüne
Kalbim kalbine bağlanan yol olurdu
Eyleme gönlünü ahı zar ile
Cahile elbise biçemezsin
Gördüğün hal surettendir
Sen bu serden geçemezsin
Sözü söylesen kalır havada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!