Hanifi Kara Şiirleri - Şair Hanifi Kara

BİZİM
.
Her çiçeğin özünü el yese de
Arı bizim, petek bizim, bal bizim.
Gülistanda kel kargalar ötse de
Gonca bizim, bülbül bizim, gül bizim.

KÖRE NE GÖRENE

Yaşanmış olaylardan, alınmayınca ibret
Tarih ve de hatalar, tekerrür eder durur.
Vicdan dumûra uğrar, insanoğlu kan içer
Katleder keser başı, birde yerlerde sürür.

YÂ MUHAMMED MUSTAFA!

Atmış üç yol boyunca, onca işkencelere
Boyun eğmez bir mertsin, yâ Muhammed, Mustafa!
Öne çıkan beş ismin, Abdullah’la birlikte
Sen Mahmut’sun, Ahmet’sin, yâ Muhammed, Mustafa!

“DURAN ADAM” MASKARALIĞI
(Yürümeyi ve kalkınmayı bilmezlere…)

Kalkınmayı kıskandı, gezi parkı bahâhe
Marjinal gruplarca, Taksim’im ören oldu.
Sandıktan, ihtilâldan… Ümidini kesenler

KİM KİMDEN YANA?

Soylu tohum yerine, gençlerin dimağına
Şer tohumu ekenin, yanında yer aldınız.
Sağduyuyla bağdaşmaz, esrarla, eroinle
Kafasını çekenin, yanında yer aldınız.

NE KABİR KAPANIR
NE ÖLÜM ÖLÜR

Öyle bir ırmak ki, her eve uğrar
Ne kabir kapanır, ne ölüm ölür.
Ne yaptın sorulur herhalde bir gün

DİYELİM ESTAĞFİRULLAH

Hazların en zirvesi, cemâli görmek için
Diyelim hep berâber, gelin estağfirullah.
Günâhın o kirinden, hem de berî olarak
Hem dünyada, ukbâda, gülün estağfirullah.

DÖNDÜ DÖNMEDİ -I-

A. Vahap Kocaman'ın şiirine nazîre-

Kış uykusu sonu tekrar yuvaya
Kurtlar, kuşlar döndü; Döndü dönmedi.

CANDAN EDERLER

Gereksiz şeylere çok kulak asma
Dedikodu edip, yârdan ederler.
Esrârengiz şeyler kalpte gömülü
Sonra açıklatıp, sırdan ederler.

CÂNÂN GEREK

Pîr-i fâni olsam takatten düşsem
Ayağım da sürçse Cânân’sız olmaz.
Alnım kırış kırış, belim bükülse
Bastonla yürüsem Cânân’sız olmaz.