Hanifi Kara Şiirleri - Şair Hanifi Kara

DOĞUM GÜNÜN
KUTLU OLSUN CÂNÂNIM

Birlikte çıkalım nice yıllara
Doğum günün, kutlu olsun cânânım.
Öyle sevelim ki birbirimizi

EN BÜYÜK BELÂ

Birinin nüksü yeter, diğerini doğurur
Irkçılık illetinden, koru Rabbim bizleri.
Türkçü, Kürtçü, Arapçı, benzeri her türünden
Irkçılık illetinden, koru Rabbim bizleri.

ALLAH’IM

Ne çâre ki doya doya adını
Her mecliste anamadım Allah’ım.
Ömür boyu hep çöplükte dolaştım
Gül dalına konamadım Allah’ım.

GURBET

O diyarda güneş bir başka batar
Her akşam hüzünle tüllenir gurbet.
Olan dertlerime eşlik ederek
Kendi hâl diliyle dillenir gurbet.

GÜL-İ RA'NÂ (*)

Düğünde, bayramda, el/gün demeden
El âleme yerdi, yerdi bir güzel.
Her an kendisinden vuslat beklerken
Gurbet ele sürdü, sürdü bir güzel.

GÜL-İ RA’NÂ (*) –II-

Daha ilk bakışta gözbebeğine
Girdap gibi çeker, bir Gül-i ra’nâ.
Gönül sarayımı nûra gark eder
Şimşek olur çakar, bir Gül-i ra’nâ.

UYUYAN DEV UYANDI

Halkı umurunda mı, kendi yatta, yalıda?
O uçakla gezerken, halk bineksiz yayandı.
Zulüm pâyidâr olmaz, işte her şey ortada
Halkın ayak sesleri, görene gün sayandı.

NETEREK(*)
.
-Mini etekliye-
.
Sorsam sana bu kıyâfet ne diye
Sen dersin ki, mini etek bu etek.

ÂŞIKLARIN BEDEN YAŞI...

Âşıklar sevdiğin öyle sevmiş ki
Güzel mi, çirkin mi, eşi sorulmaz?
Cânân’ı uğruna her şeyden geçmiş
Mecnûn gibi gezer, işi sorulmaz.

ESHAB-I KEHF DESTANI.
.
Zâlim bir melik vardı, onun adı: Dakyanus
Putperest bir insandı, yaşadığı yer: Efsus. (1) .
.
Küfrünü yaymak için, halka zûlüm yapardı