Hamit Kalkan Şiirleri - Şair Hamit Kalkan

Yazık bana ah ah bana,
Bilmemki nasıl acaba?
Ölüm bana,vah vah bana,
Bilmemki nasıl acaba?

Layık oldu artık çile.

Ömrüm avuçlarında Azrail im olup ta
Çekinmeden canımı birden alasın diye
Başım önünde eğik saçlarımdan tutup ta
İşkence edip tutam tutam yolasın diye.

Elinle tut yüzümü akıyorken göz yaşım

Nasıl bir yerdeyiz ilk hürmetinde
Yüzüne bakınca adam sanarsın.
Güya dürüst olur muhabbetinde
Sözüne bakınca adam sanarsın

Karşıda topludur ilikle yaka

Sus diyorum gönül candan usanma
Ayrılık içinde çileye katlan
Gün sanada doğar mutsuzum sanma
Hak’tan yapacağın dileğe katlan.

Bıkma öz canından bilsen nolacak

Siliyorum herkesi hatta her şeyi.
Artık kendi haline bırakın bu adamı.
Razıyım elimden almazsanız tek bir şeyi
O da yüreğime taht kuran sevdamı.

Her şeye kaderim demektense

ArZuM Bu BeLkiDE


Görmedim cüssesini
Hatta duymadım sesini.
Nedendir anlamadım ama

Öyle doluyum öyle doluyum ki bilseniz,
Şarap olup kadehe boşalmak istiyorum.
Ver meyhaneci son kere içiyor deseniz,
Yere düşüp kadeh gibi kırılmak istiyorum.

Hicran dolan yaram bak sardı bütün bedeni

Bir can buldum canım gibi
Doğuştan sol yanım gibi.
Ilık ılık sardı beni
Damarda ki kanım gibi

Gülü oldu baharımın.

Mutluluk içinde huzur ararken
Yürek hüzün dolar hep efkardayım.
Çıkmazlara doğru adım atarken
Meçhule girerim ben farkındayım.

Leyla’m yoksa Mecnun gibi gezerim

Beni kendi halime bırakın dinsin acım,
Dediysem şayet; bana birdaha vurmak niye?
İnsanlardan kaçarım sessizliğe muhtacım
Hoşlanıyorsam bundan huzurum bozmak niye?

Lütfen dokunman bana yaram çok çabuk kanar