Hamit Kalkan Şiirleri - Şair Hamit Kalkan

Ben sevmedim bu geceyi
Sanki zaman durdu
Ve şamarını vurdu.
Hüzünlerim debreşti,
Yüreğim kudurdu.
Tavan sanki iniyor tepeme

Hayat elde değil yoktur ki suçum
Köyümden kentlere taşırlar göçüm
Bunlarıda boşver haydi be koçum
Genç yaşımdayken ben ihtiyar oldum.

Izdırap çekmekle günüm geçiyor

Yaşıyorum yalan dünyada,fakat;
Niye bu yaşamak? Yarsız olmuyor.
Öyle yorgunum ki kalmadı takat
Çok dermansız kaldım halsiz olmuyor.

Yok yok aşık hali bilip dinleyen

Dikenli dallarda pembe gül açmış
Bir çiçek misali saklarım seni.
Etrafa mis gibi kokusun saçmış
O güzel kokunla koklarım seni.

Bülbül güle aşık ben ise sana

Sevgiyi kazanmak kolay olmuyor
Uzaklarda selam salma arkadaş.
Sonbahar gelmeden güller solmuyor
Açmayan goncayı yolma arkadaş.

Çok zor olur,hani dosta dövülmek

Kiminin cilvesi,kiminin nazı
Kahrınız çekilmez lise kızları
Kiminin baharı,kiminin yazı
Kahrınız çekilmez lise kızları.

Kiminin saçları,kiminin gözü

Kapladı gökyüzünü bir anda
Ağlamaya hazır kara bulutlar.
Dolaşıp dururlar arş’ın boşluğunda
Boşalmıyorlar.Bitmesin diye umutlar.

Oysa……

Bir mevsim düşün,ama adı ilkbahar olsun,
Baharda gonca güller kokar ya; sen öylesin.
Dereler,denizler ve okyanus şöyle dursun
Gözümde aşk pınarı akar ya; sen öylesin.

Hani bazen yıldızlar dolaşır gökyüzünde

Ah be kader.
Ne zaman mutlu olmak istesem
terkedip gittin.
Bazen acılardan kurtulmak istesem
O an ensemde bittin.

Kül deyip geçme
Sinemdeki toz yığınına
Yaklaştıkça nefesin
Savurdukça anlarsın
Derinden beni yakan şeyin
İçinde köz olduğunu.görürsün.