Hamit Kalkan Şiirleri - Şair Hamit Kalkan

O hasret ki yaktı benim sinemi
Fakat kırık kanat uçurmaz beni.
Hergün vurdun kader bu gün yine mi?
Görün dostlar asla şaşırmaz beni.

Gülmeyi unuttum şans sayesinde

El sürme yarama hicran doludur
Kesip te yarmaya ne gerek var ki.
İzinde gittiğim çile yoludur
Yorgunsam yormaya ne gerek var ki.

Yaşıyorum sanma, ben bir ölüyüm

Güllerin açması ne kadar tatlı
Koptuktan sonra solması olmasa.
Bir güzel geziyor denizde yatlı,
Fırtına ile batması olmasa.

Aşkın ile sula kalbimi solmasın.

Meçhulün yolcusuyum belli değil hedefim
Durmadan yürüyorum çıkmaz olan yollardan.
Parça parça olmuş bak masada ki kadehim
İçtikçe içiyorum,sızıp kaldım kollardan.

Çıkmaza giden hayat yolunda çürüyorum

Yeter Yarab bu kadar yalvarış.Çile çeken,
Ben aciz bir kulunum.Benimde sıram olsun.
Yalnız ben mi olayım her gün gözyaşı döken
Yar mendiliyle silsin.O benim duam olsun.

Bana darbe vurana bir mezar kazmadıkça

Yazıklar olsun ki bilmedim dostu,
O dost varya beni yaktı arkadaş.
Onun uğruna ben koymuştum postu,
Dostlarım! Dünyamı yıktı arkadaş.

Benden sırrı alıp ele sattılar

Gördüğün düşünü eğer hayıra
Yormak istiyorsan haydi yor bana
Benden kaçtın yoksa el mi ayıra
Sormak istiyorsan haydi sor bana.

Bir gün cananıma düşersem uzak

Dün akşam,bir mektup geldi nazlımdan
Artık dayanmak zor, gelsen diyordu.
Eriye eriye bittim kahrımdan
Belki ölmem,çare bulsan diyordu.

İşte bak bu günde güneş kayboldu

Başımıza gelen bir tokat vurdu
Çakallara kaldı aslanın yurdu
Köpeğin ürmesi ürkütmez kurdu
Sen korkutamazsın uğraşma boşa.

Kaderle girdim kanlı bir harbe

Aşkından çıldırdım sanki deliyim
İşte bak halimi sormuyor bile.
Her halim perişan içten dertliyim
Bak yarama tabib olmuyor bile.

Hancıyım burada hanım yıkıldı