Hamit Kalkan Şiirleri - Şair Hamit Kalkan

Git hadi.
Nasıl girdiysen öylede gidiver
Hem de arkana bile, bakmadan git.
Tek kelime dahi etme susuver
Daha fazla canımı, sıkmadan git.
Geçmişin az da olsa hatırı var

Hazan olan ömrüm sararıp soldu
İki yana düşen kolumu gördüm
Yaşam savaşında umut kayboldu
Tutarken kırılan dalımı gördüm.

Tutmak istiyorum elini müsade edersen
Kırılmam sana. Boş ver deyip gidersen.
Sadece kaçırma o derin bakışlarını ,
Ben bakmam gözlerine sen istersen.

Suskunluğun içinde boğma beni

Havada yel var
Gözümde sel var
Gönlümde el var
Huzursuzum ben.

Karadır yazım

Çekilen bir resme bakıyorum.
İçinde;sadece sen ve ben.
Bakışlarda bir masumiyet vardı
Duruşta ise bir özgüven.

Saygının boy gösterdği

İstanbul sokağı bu sabah sessiz
Kaybı var da, tıpkı yas çekiyor gibi
Kimse yoktu, sanki kalmış kimsesiz.
Boynunu eğmiş te bakıyor gibi.

Ne oldu bu şehire

Küsmüşüm dünyaya, hayattan bezgin.
Meçhulün yolcusu, yorgun gibiyim.
Koşarken kaderim vuruyor dizgin
Gönülden gönüle, sürgün gibiyim.

Niyazdayım Hakka,açık ellerim

Sen üzülme.
Nasıl geldiysem, öyle giderim.
Kaderim, yine gülmedi derim.
Bir sızı yaksa da beni derinden
Öleceğimi bilsem de kederinden

Sabah güneşiyle doğmadım ki
Akşam güneşi öldürsün beni
Zor günlerde ağlamadım ki
Sahte mutluluklar güldürsün beni.

Ey acımasız hayat!

Ey hayat görmedim senden karşılık
Bana attığın bir çalımdan başka.
Yıkamazsın beni bünyem alışık
Zaten neyim kaldı külümden başka

Boşadır çırpınış gönül hep yasta