Hamit Kalkan Şiirleri - Şair Hamit Kalkan

Bana adi diyen ey arkadaşım
Eğer ben adiysem söyle sen nesin?
İnsan içinde yok adi gardaşım
Eğer ben adiysem söyle sen nesin?

Gülerek çıkıyor yüzüme sesin

Soğudu diyerek deştim sinemi
Meğer altta kızgın bir köz yatıyormuş.
Herşeyi unutup tuttum çenemi.
Derken... Verilen bir söz yatıyormuş.

Hatırladım birden eski dileği.

Azrail e selam söyleyin
Adımlarını yavaş atsın
Daha yapacak işlerim var
Korktuğumu sanmasın
Razıyım kaderime ama
Daha görecek düşlerim var

Ve aleyküm selam canım meşeli
Öğütler sayarsın, binde ŞÜKÜRCAN.
Şuğullu bu günler gayet neşeli
Bilmeden uyarsın, hemde ŞÜKÜRCAN.

Kasaplar bu sıra çok zayıf kaldı

Dün geceydi.
Seni bekledim sabaha kadar.
Ansızın çıkıp gelirsin diye
Ağlamaklı halime bakıpta
Tatlı tatlı gülümsersin diye.

Ağlamanın adı
Akan göz yaşı mı
Yoksa yürek yanması mı.
Süzülmüyorsa damlalar yanağımdan
Bilki erkeklik gururumdan.
Fakat yüreğimin tam ortasında

Özgürlüğn Adı


Sana göre özgürlük:

Bulutların gökyüzünde pervazsızca uçmasıdır.

Yağmur yüklü bulutların
Ağlayışında sen varsın
Neşe dolu umutların.
Çağlayışına sen varsın.

Al yeşilli duvakların

Sana insan diye değeri verdim
Hayvan desem belki bende olurdum
Sevgi her şeydir ben böyle bilirdim
Ama tersi olsa künde olurdum.

Yılların birikimi acı günler içinde
Dertlerimi sineme ata ata kahroldum.
Dünya aleminin şu parlayan güneşinde
Karanlık gecelere bata bata kahroldum.

Hayat banamı yada ben hayatamı küskünüm.