Halil Topaç Şiirleri - Şair Halil Topaç

Anzer yaylasında, ne işin var senin?
Anzerin yaylası, havası bende.
Meramın gül çiçek, dermekse senin.
Her çiçek güzeldir, enva sı bende.

Gel otur sineme, yeri şen eyle.

Sen oyna Selo sen oyna.
Halay ile çiftetelli.
Ben gelemem bu oyuna.
Bu oyunun sonu belli.

Dönme dolap oldun döndün.

Öyle düştüm zalime.
Felek acır halime.
Lanet olsun o güne.
Sevdim diyen dilime.

Çok zalimsin hayin yar.

Beni senden sayma, lazım değilsen.
Sen değil, ben seni sayan değilem.
Madem zor günümde, lazım değilsen.
Ben giderim sen kal, kalan değilem.

Damlaya damlaya, damladın durdun.

Şu gönlüme ceza verdim, senin yüzünden.
Ömür boyu hapis yemiş, düşmüş zindana.
Şu gönlüme yasak koydum, bir çift sözünden.
Daha sevmez sevdalanmaz, düşmüş bir yana.

Gönül seni yüce saydı, gönlüme uydum.

Bir yanım bendeyse diğeri nerde?
Çalınan yanımı kurban seçtiler.
Madem yanım sizde değeri nerde?
Değere değersiz değer biçtiler.

Verin sizde kalan öbür yanımı.

Diz boyu belendim çamurdur yolum.
Bey Amca o yolda yürüdün mü sen?
Yolun başındayken ben yorulurum.
Bey Amca çamurda hiç çöktün mü sen?

Damlaya damlaya birikir suyum.

Her gece adını yastığa yazdım.
Ses seda vermedin nerdesin güzel?
Öptükçe resmini bağıma bastım.
Halimi görmedin nerdesin güzel?

Kaç kere bahçeler soldu yeşerdi?

Zaman aynı zaman, her yanı belli,
Kul kuldan öğrenir, vurana bakar.
Öncesi sonrası, her anı belli,
Kul kuldan öğrenir, yalana bakar.

Üç yüz altmış beş gün, bir yıl edermiş.

Ne tuhaftır! On iki ay titredim.
Üşüyen ben değil, yüreğim çıplak.
Cemre düştü, cemre ile gel dedim.
Gelen kırlangıçmış, ısınan toprak.

Hala donmuş, taş gibidir iç yağım.