Halil Topaç Şiirleri - Şair Halil Topaç

Cennet kokusu gibi, içime dluyorsun.
Gökten nisan yağmuru, yere yağdığı zaman.
Nasıl da özlüyorum, burnumda tütüyorsun.
Gelen sensin sanırım, cama vurduğu zaman.

Yağmurlarla nefesim, kalın bir buğu tutar.

Bugün,
Aklıma neler geldi bilir misin?
Hatırlar mısın?
Perşembe günü bir öğle sıcağıydı.
Küçücük bir parkta oturmuştuk.
Tahtaları yarı çürük bir bankı,

Nasıl tiryakin oldum, nasılda uydum sana.
Karışık bir denklemsin, çözen sen çözünen ben.
Her sözüne güvendim, nasıl inandım sana.
Öyle darbe vurdun ki, çarpan sen çarpılan ben.

İnan hiç istemedim, senden sevginden fazla.

Sen bir resim kadar duygusuz cansız,
Sana gel desem de gelemezsin sen.
Sen bir çizgi kadar bende anlamsız,
Çizgide bir nokta olamazsın sen.

Sen geceme düşüp ayaz olduğun.

Sen ve ben,
Severiz biz sahiden.
Doğarız biz yeniden.
İki canız bir beden.

Sen ve ben,

Neden böyle günümün, rengi karaya çalar?
Nerde saklandı güneş, onu tutanlar mı var?
Neden böyle gecenin, mehtabı benden kaçar?
Her gecem kara zindan! Her yanım çelik duvar!

Sen giderken anladım, sevda düşle yaşanmaz.

Seni adam sandım, karşıma aldım.
Laftan anlamazsın, insan değilsin.
Nasıl hitap edim, ortada kaldım.
Sana hayvan desem, hayvan değilsin.

Baban böyle idi, belki ondandır.

Ağlama ağlama küçüksün bebek. Ben yardan ayrıyım senin neyin var? Daha dert görmedin yenisin bebek. Ben yardan dertliyim senin neyin var? Ağlama ağlama yaşın küçüktür. Elbet kader güler Allah büyüktür. Bu yaşta hasreti kimden öğrendin. Öğretenler gitti gelir mi sandın. Madem yemek değil nedir ki derdin. Ben hasret çekerim senin neyin var. Ağlama ağlama yeter ağlama. Farkında olmadan basma yarama. Anladım özlenen hep aynı mana. Birine yar iken birine ana. Eğer dayanmazsan gidelim ona. Senin bir çaren var benim neyim var? Ağlama ağlama yazıksın bebek. Anlamaya biraz uzaksın bebek. Biraz olsun unut ben yanındayım. Sen her ağladıkça ben ne haldeyim. Sen yolun başında ben sonundayım. Gel gidelim bebek yok diyen mi var. Ağlama ağlama yara gidelim. Kapısını çalıp geldik diyelim.

Gözün gözüme ışık.
Gözlerimde sönmesin.
Elin elime dolaşık.
Bırakıp ayrılmasın.
Telin telime sarmaşık.
Omzumdan düşmesin.

Arama çareyi lokman hekimde.
Ar damarın çatlamışsa ne yapsın?
Şer’in dolaşıyor âlem dilinde.
Gönül kapın kapanmışsa ne yapsın?

Zalime uyar mı hekim devası?