Halil Topaç Şiirleri - Şair Halil Topaç

Eledim kulları ince elekten.
Hepsi telden düşmüş bir teldir kalan.
Cambaz olup geçmiş çarkıfelekten.
Kanatlanmış uçmuş bir yeldir kalan.

Oyun oynadılar uttular beni.

Bulun şu feleği koyun karşıma.
Kafasına üç beş kurşun sıkayım.
Dünyanın derdini açtı başıma.
Neler çektiğine bende bakayım.

Değme dedim felek uzak dur benden.

Sultanın sarayı tahtı beraber.
Gönlümün en küçük dalı eder mi?
Sultanın serveti bahtı beraber.
Gönlümde serili halı eder mi?

Mecnuna çöl oldu Leylasız hayat.

Sevginin tamamı bir yana düştü.
Herkes o sevgiye değer dediler.
Gün geldi sevgiye ayrılık düştü.
Aşkın diğer adı kader dediler.

Bana ettikleri ummanı aştı.

Hele bakın şu dağların ardına. Acep bize doğru gelen var mıdır? Haber salın rüzgârına karına. Acep daha evvel geçen var mıdır? Uzun yollar kıvrım kıvrım bükülür. Yollara baktıkça yaşlar dökülür. Ağlar gözler bir köşeye çekilir. Acep nerde kaldı bilen var mıdır? Gidin sorun karlı dağın başına. Yollarına toprağına taşına. Gidin sorun hazanına kışına. Acep yâri baştan çelen var mıdır?

Başı duvara değil, tüm dağlara çalsalar.
Hiç birinden korkum yok, yine seni severim.
Dar kafesin içine, zincirle bağlasalar.
Hiç birinden korkum yok, yine seni severim.

Cehennemin narını, döşek diye serseler.

Yeri yok hayalimde, yeşil ile mavinin.
Karalar sever beni, talihimde var diye.
Beyaz başka dünyanın, pembe başka sevginin,
Kırmızı sever beni yüreğimde var diye.

Başımda figan sesi, uyumam masallarla.

Yine saat on iki.
Yine gece yarası,
Çok bekledim gelmedin.
Geçti ömrün yarısı.

Söyle bal kaymak yârim.

Bir baktım gözüne gözün gözümde.
Bakarken donmuştuk öylece kaldık.
Uzattım elimi elin elimde.
Çiselen yağmurda öylece kaldık.

Diz dize göz göze çöküp oturduk.

Her gün başka bir pembe, hayal kurar gözlerim.
Sis kaplar hayalimi, düşe sordum olmadı.
Yaz ortası kış sanki sele doyar her yerim.
Irmak ırmak gözümü, yaşa koydum olmadı.

Ben hasreti çekerken biter elbet diyorsun.