Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Zamanın birinde, bir yavuz hırsız
Çalarmış, çırparmış hem de sınırsız.
Soymadık hiç bir ev, bark bırakmamış
Bulduğu her şeyi tüm araklamış.
Şehir bîzar kalmış yavuz hırsızdan
Bir kurtulsak demiş şu uğursuzdan.

Sevgin çoksa yüklendiğin ağırlıklar dara etmez,
Sevda deler tunç dağları, yıkar, döker, sele verir...
Sevgin yoksa, debelenme, ciğerin beş para etmez,
Sevgisiz kalınca bir kalp, körlüğünü ele verir...

Seven kalpler mangal gibi, yanar yanar akkor olur.

Kim bilir kaç bin yıldır hep aynı yerindesin?
Kaç bin kez, kaç bin atlı, göğsüne basıp geçti?
Yurt oluşundan beri sen hep eyerindesin!
Kaç soy sevindi, kaçı, suratın asıp geçti?
Son gelen ecdadımdı, bin yıl geçti aradan
Hepsinin gönlü pamuk, bilekleri çok sertti!

______''Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde.
______Develer tellâl iken, pireler berber iken...''


Bir karatavuk varmış
Çalışıp çabalarmış,

Zamanın birinde bir fakir adam,
Yapar kendisine iki göz bir dam.
Samanla, çamurla kerpiçler keser
Meydana getirir kendince eser.
Ahrette îman der, dünyada mekân
Ne yapsın fakirde yok başka imkân.

Sen haklıymışsın Hocam, devir yine o devir...
Hürmet, ya sırtta kürke, ya cepteki paraya!
Görüntün yoksa eğer çevir Allahım çevir,
Meydanlar ne yazık ki kaldı dört maskaraya!

Değer veren kalmadı sözlerin doğrusuna,

Hicrân oku mu deldi, sîneni güzel kuşum?
Senin üzgün duruşun, benim en dik yokuşum...
Yapma, dilhûn olurum, hüzünlü bakma öyle!
Senin hüzünlü halin, benim yürek yakışım...

Ne güzel oluyorsun gülümsediğin zaman,

Zevk-û safâ bana uymaz,
Izdırabı sal da bir gör...
Ne dersen de, ruhum duymaz!
Gir kalbimde kal da bir gör...

Yan şu sevda ateşinde!

Gelince hanemize, onbir ayın sultanı
Dolandığımız yollar, sanki bir elif olur.
Açılır gönüllerde islâmın gülistanı,
İman dolu kalplerde elif, lâmelif olur...

Başında rahmet dolu mübarek ramazanın,

Böyle, canevimden vuruluşumun
Sebebi ben miyim, sen misin yoksa?
Güz gülleri gibi kavruluşumun
Sebebi ben miyim, sen misin yoksa?

Yaralı kuş gibi büzülüşümün,