Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Mahlûkata bakıyorum,
Beş parmağın beşi ayrı.
Kitaplarda okuyorum,
Frenki, Habeşi ayrı...

Gâhı zengin, gâh dilenci,

Demek istiyorum ki, biraz erken doğmuşuz.
Öyle güzellikler var, coşmamak elde değil.
Olur olmaz her şeye ne çok boyun eğmişiz.
Gençlik ne kadar rahat, şaşmamak elde değil...

Ceddimiz de diyordu; biz de erken gelmişiz.

Vîrân olan gönlümde, mecâl mi kaldı aşka?
Ya biraz yakına gel, ya da yakamı bırak!
Nerden sevdim ki seni, tanımasaydım keşke.
Böyle sevdâ mı olur, gönülden gözden ırak?

Hep hicran, hiç vuslat yok, Mecnûn ve Leylâ gibi.

Kâinat bir yana, zatın bir yana...
Tek bir şüphem yoktur, ey ulu Rabbim!
Affımı dilerim ben yana, yana!
Gözlerim ıpıslak, hep sulu Rabbim...

Yarattığın aciz, bir ben var bende.

Aylar değil, geçmiş olmalı yıllar...
Ne bir resmin kaldı bende,
Ne de aklımda tuttum.
Şeklin, şemâilin neydi?
Beyaz mıydın, esmer miydin unuttum...

Her yarışa katıldım gözde şiirlerimle...
Ne tam bir ödül aldım, ne öyle bir mansiyon.
Alâkadar oldular sözde, şiirlerimle!
Yarışmalardan kaldı bende yüksek tansiyon.

Kimi kırbaç salladı, kimi asıldı gem/i!

Gözüm döndü bir bilsen, hergün cama çıkmaktan
Ne gösterirler seni, ne sana görünürüm.
Daraldı ciğerlerim, her gece âh çekmekten!
Sen ne haldesin bilmem, ben öyle sürünürüm...

Ne olacak hâlimiz, sevdâmız bu kadar mı?

Anadolu’nun bir fakir köyünde
Kerpiç evlerin tam orta yerinde,
Kurulmuş cefakâr ıstar ağacı
Halı dokur onda dost, ana, bacı...

Istarı kurulu fakir bir evde

Bilmem ki nedendir bu büyük şehir,
Bambaşka bir güzel gelir gözüme.
Sarısı yemyeşil, kurusu yeşil,
Her taraf yemyeşil gelir gözüme.

Bu şehirin adı: Yeşil Ereğli,

Bir fakir bektâşi gezer Mısır da
Pek eski sayılmaz, geçen asırda
Habası sökülmüş, ayağı yalın
Açlıktan zil zurna, salın ha salın.

Gezerken Mısır ın pâyi tahtında