Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Tek bilek tek yürektik ne oldu bize yâ Râb?
Kim kırdı bu kalpleri, taş hangi yerden çıktı?
Dağıtmak için bizi durmaz örerler çorap...
Yekpâre bir mermerdik mozaik nerden çıktı?

Ufalamak ya gaye, benzetmezler mermere!

Sînemde bir gül bitti, kalbime battı benim,
Hayatta hiçbir dertten, böyle acı duymadım.
Öyle derinki yaram, kan doldu tüm bedenim,
Kaç kez delindi kalbim, kaç diken var saymadım...

Bakıpta eşkalime, gül le süslü sanmayın.

Askerlik yan gelip yatma yeri mi?
Deyip de yaktılar şu ciğerimi!
Tuttum silâh, sancak nöbetlerimi,
_____Asker oldum günü, güne ekledim,
_____Yan gelip yatmadım, vatan bekledim...

Ya hasta edersin yahut ta deli.
Sana tutulanın kalkmıyor eli…
Çözemedim nedir aşkın bedeli?
Ey aşk sen necisin, in misin, cin mi?
Düşman mısın yoksa ak güvercin mi?

Bu kadar da açılmayın
Örtün biraz, üşüyoruz...
Böylesine saçılmayın,
Uzaklara düşüyoruz...

Önce Kıbrıs açılımı,

Bana kıştan sorma hocam,
Kışı iyi anlatamam.
Soğuk, beynimi dondurur
Ayaz, nevrimi döndürür
Soğuklarda buz tutar cam
Nolur kıştan sorma hocam!

Endâmı mest eder, duruşu âfet!
Ayrılmaz gözlerim piyâlelerden...
Ne hoş renkleri var, bu ne zarâfet?
Bir mâhur ses gelir şu lâlelerden.

Bir devre mührünü basıp nam salıp,

Sunam yüzer göllerde, hem salına salına
Endâmına râm olur, sâhilde bakınırım.
Gâh gider sazlığına, gâh gelir kumsalına
Onu ellerden değil, gözümden sakınırım...

Uzaklara gitme sen, avcı olur, kurt olur!

Esen o deli yeller, önüne kattı seni
Ne varsa sana ait, sildi, süpürdü gitti.
Titrek dudaklarından dökülen gül bûseni,
Gözümden akan yaşlar, iz koymadan eritti...

Ben, o deli yellerin, peşinden koşuyorum.

Çıkmaz yollara girdim senin aklına uyup,
Sandım bir bildiğin var derdime çâre olan...
Oysa ne yollar vardı hep tersinden okuyup,
Bir kırık kalp bıraktın hem de biçâre olan...

Vazgeçmiştim hayattan gûya sana darılıp!