Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Ben mi dedim, artık beni unut diye güzelim?
Aklımın hiç köşesinde bile yoktu ayrılık!
Kim söyledi, salla salla uyut diye güzelim?
Kurduğum tüm hayalleri zora soktu ayrılık...

Birleşelim dedikçe ben, alem girdi araya!

Tekrar eder misiniz biz nerede kalmıştık?
Demokratik özgürlük diyordunuz sanırım...
Sizler böyle söylerken nasıl bakakalmıştık!
Köle miydiniz sanki sormaya utanırım?
Yurda kan kusturdunuz bir hainin sözüyle!
Yaktınız fidanları düşmanların közüyle!

Sen hiç âşık olmadın mı bana aşkı soran güzel?
Söyler misin ben bu derdi sana nasıl anlatayım?
Gözümdeki ıslaklığa var mı ki bir çaren güzel?
Söyler misin ben bu derdi sana nasıl anlatayım?

Ferhat, demirden dağları lâf olsun diye mi deldi?

Bir soykırım yaygarası dolu dizgin gidip durur...
Biz bu soyu kuruttuysak ya cayırtı kimin sesi?
Haçlılar hep birlik olmuş, dedikodu edip durur!
_______Fransa’da el kaldıran Ermeni oy pervanesi...
_______ABD’ den duyuluyor hep soykırım teranesi!

“KAŞ” nasıl masmavi bugün, deniz ne kadar durgun?
Asırlardır çırpınmaktan, dalgalar düşmüş yorgun.
Tarih, denizin dibinde sırılsıklam yatıyor,
Kekova dan, Üçağız a, ilgisizlikten dargın...

“DEMRE” de beyaz sakallı bir ihtiyar yaşıyor.

Vazgeçmiştim hayattan, terk edip gittin diye...
Meğer yaşamak için ne çok sebebim varmış!
Bağırmıştın giderken; “sen artık bittin diye! ”
Gördüm ki az sadaka ne belalar savarmış...

Uzaklaşınca sanki çok mu iyi anıldın?

Bizim yaylalarımızda, açar binbir renk çiçekler!
Çiçeklere konar göçer, binbir renkli kelebekler.
Toprak bire binbir verir, Uçar binbir çeşit kuşlar
Binbir türlü oyun oynar, büyükler ile bebekler...

Bizim yaylalarımızda, heryer binbir renge girer!

Çok düşündüm reva mı bu hasmane davranış!
Yurdu savunanlar mı, saldıranlar mı suçlu?
Adını doğru koyun, kolay olsun kavrayış...
Yoksa devletine baş kaldıranlar mı suçlu?

İnsan dedik, ırk dedik, o da yaratık dedik...

Bey belirsiz meydan ıssız sanarak,
Bu mukaddes vatana göz diken kim?
Keferenin sözlerine kanarak,
Yurda nifak tohumunu eken kim?

Tam bin yıllık kardeşliği dağıtıp,

Böyle delicesine sanki niye mi sevdim?
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...
Hergün beni perişan etsin diye mi sevdim?
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...

Görmesem aklım oynar deli divane gibi!