Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

İnsan ömrü su misali kıvrım kıvrım akarken;
Gahı durgun, gahı coşkun kaybolur mecrasında!
Ben-i Adem geçmişine dönüp dönüp bakarken;
Düğümlenir hatıralar aklın en ücrasında...

Delikanlı çağlarında akarken deli çaylar!

Antalya mor üzümünü,
Gazipaşanın muzunu,
Hergün keçi boynuzunu
Al ki, ömrün uzun olsun...

Narın memleketi Gülnar,

Mazin bir bir düşerken hep yanaklardan damla damla,
Yazarsın gör, ne mushaflar dolar artık o ilhamla...

Sakin sessiz giderken hem sonu meçhul bu âlemden;
Biter ömrün, biter dünyan, ya bir gündüz, ya akşamla...

Ağaran bir yanı yok ki afakın,
Dağlara, taşlara çöktü karanlık.
Zaman, eserinle öğünme sakın!
Aydınlık başlara çöktü karanlık...

Ne fikre saygı var, ne tefekküre.

Aklımda ne var, ne yok, anlattım sana bir, bir...
Hep çırpınır dururum ben niye böyleyim ki?
Sana hep söylüyorum, yavrum, aklın yolu bir!
Dinlemedikten sonra daha ne söyleyim ki?

Güzel, güzel giderken ne vardı şaşıracak?

KESKİN GÖZ SELAMİ..............ÖYKÜ


...............................................................................Bana arkadaşını söyle,
...............................................................................Sana kim olduğunu söyleyim...

Biz bu yolda bayrak elde koşarken,
Şimdi başta olanlar en sondaydı...
Allah, Kitap, Vatan deyip coşarken!
Bilen var mı bunlar hangi yandaydı?

Durmak yokmuş yola devam deniyor!

Gördüğüm rüyalar hiç hayra alamet değil,
Karanlık çukurlara düşüyorum her gece!
Sen gittin gideli yar, başım selamet değil;
İnan ki yokluğundan üşüyorum her gece...

Gerçek sanıyorum hep rüyamda şemalini,

Duydum eski komşumuz, dün gece ölüvermiş!
Zaten diyorlardı hep: Çok fire veriyordu...
Kapı dip kopşusuna, suretâ gülüvermiş!
Tevekkeli komşumuz, açlıktan eriyordu...

Gözlerinin çatısı, şipir, şipir akardı...

Öyle kırdın ki beni, toparlanmam imkânsız...
Senin için kurduğum mihrabı yıkıyorum!
Tenim kıpırdasa da, ruhum inan ki cansız
Seni gördüğüm güne hep lânet okuyorum!

Neydi kopardığımız kıyametin sebebi?