Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

Matematiksel denklem bu
iman
bir koy üç al
adil değil
adice
kumar diyelim mesela ruhsuzluğun faydacılık potuna.

Ruhumuz piç
karman çorman galibiyet
globalizm burnunu sokunca-doğruya düzgüne

Nelere dair kimi dedikodu yaptıysak
kişilik kimliğimizi ifade içindi

Seviyorum bütün kapsamlarıyla
Sevi/yorum olgusu ruhunumuzun,
gönlünü gönlümüze denkliği.

senin denk/lan/şörünün mekanik aksamı ancak bir punto düşer popülizme
kağıttan bir yaprak

O' da seviyordu beni hiç konuşmamamıza rağmen.
Nerden mi biliyorum?
karşılaştıkça kızarırdı yanakları,
sessiz sessiz çözülürdü derinliği
kendiliğinden düşerdi bakış öne.

K/arda zordur yürümek
ip cambazı olmamız gerekmiyor aşk için
onur için
insan kalabilmek kafi derecede sımsıcak.

Doğanın özdeş yasasındaki ilkelliğini,

Nefret edilecek ifrit bulamıyorum zihnimde
bu kadar güç ile toparlanıyor dostluk
insan sevinciyle
Yalın
yapıldak yapılaşıyor her tuğla
üst üste-yanyana büyüyor korunaklı

Kavramlardan bi pinokyo yapacağım
ancak Pollyannaya abilik taslayıp
feodal kalacak zibidi
soluk aldırmayacak tahta bacaklı ikilem

Bir noktadan başlayan doğru,

Peynir gemisiydi ömrüme katık ettiğim yolda
karadan
karakalemle aklaştırdığım lafı
yürü ya gemim dedi
eksiltince yemini
gemi azıyı aldı arsızlık.

Bir yerlerden sıcaklık geliyordu hafsalama
nerden geliyor diye başımı birazcık kaldırdım
meğerse siz kalbinizin kapısını açık tutmuşsunuz.

Asıl sorun ve sorulunum
aşkın hakkında yarım yamalak gitmekti üzüntü

Yaşamın giriş yaptığı sonsuz boşlukta
indi kar taneleri boynunun borcuna.

Ayaklar yere basarken bakıyordu aklından geçen karelere
özlem ise;
yüksek tepelerin doruğunda karla kaplıydı