Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

Gidip bir/a alacağım tekrar tekrar gelircesine alfa beta'dan
gammazlarsa gammazlasın şeytan fikrimi.

Nedenini bilmiyorum ama çok seviyoruz bu utkuyu
Belli ki,
terbiyemizi takı yaptığımız delikanlı gençliğimizin ilkesiydi

Sendeki bu gülüşü
O zamandan beri sakladım sana
buyur,

al gülüm, gülmeyi hatırla,

Neden -sonuç karmaşındaki soruların yanıtlarındaki! 'çün'ki' sorusu
yorgunluktan bi(ki) tap düş'tü

lütfen ruhuna fatiha-matiha okumayınız
gelmişini,
geçmişini

Öpmedim diye
kesik kesik öfkeye
uzaktan rüzgar üfledim bu kızgınlığa

Yüreğimin en yufka zamanlarından kalan fazlalığım
pamuk prensesin hallacı.

Seni çok yükseklerden aşağı bırakıcağım
irtifa kaybındaki yitimin seçiminde
derinliğimin uçarılığı.

Şimdi;
gözlerini kapa

Bu dünya,
güdenler ve güdülenler diye ikiye ayrılmış

kırıldığı eksende korkuların ve kaygılarının hatta umutlarının
yağmur bulutları olup
sahra çölüne vaha olarak serpiştireceğini düşün kuzum.

Neydi!
insanların içinde az veya çok

küçük veya büyük

Ancak mutlaka var olması gerekmiş gibi

Tutarsızlık tutmuşsa geleceğini
ne oğlun sana itaat eder nede karın

Sen;
ihanetin alt yapısında
güvenini oymuşsun keleğin,

Hayatın bu bozukluklarında kusur'a kalmalarda,
küsur-atsız gitmeler değil midir bütünlüğün dağılması he
değil midir?

Sanki denize düşecekmişiz gibi
sımsıkı kanatlarına tutunmuştuk yalanın

Damak tadından vazı vaazı es geçtik
Rakıyı direkt nabızdan serum gibi mi alsak

Kafalıyorum hayatı; ne ile kafalıyorum!
elimde tek kozum var
bilinmezlik hakkında bildiğim gerçekte kafayı yiyorum.