Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

K(aç) gün yövmiyeden geri kaldık
ömür mü?
ölek te görek şu meşhur cenneti
görmesekte
kollarımız yorgun olmaz
hiç olmazsa.

Seni düşünüyorum
şimdi;
Kasvetli bir hava var gökyüzünde.
ölüm gibi geliyorsun aklıma.
Döşünde ölümün-zulüm gibi..

Pek dinginim bu gece pek dinginim
isyan yok bağırtı yok çığırtı ve cızırtı yok

Soyutlamışım dünya gailesini

Dönme dolap oyunlarından

Sezgilerime yenik düştüm
kandırıkçılar
Önsezilerimle son sözümü ayarlamalıyım
Onları kendimden kurtaracağım
nefes alacak egom.

Vefanın;
neresinde başlar vefasızlık.!
tanımak bilmek namusu,namussuzluğu;
Tüm iç hesaplama,hesaplaşmalara saygıyla baktığımızda,masumu,suçluyu nedenlerini görürsünüz.ve her şeye doygunluk ve olgunlukla bakarsınız.
Altını çizmek gerek SAYGININ.Anahtar sözcük.Sabırın S si-sırrın S si..saklananın,sığınmanın sevginin sürekliliğinin kendisi
.Her kapıyı açar da! her kapıyı açması da insana bağlı olur.Günümüzde maymuncuk gibi oldu,tılsımı anlaşılmaz yıpranık..A dan Zye..belirsiz muğlaklık.

Her akşam aynanın karşısına geçip

fırçaladığımda dişlerimi.

bu kırıntılar çaldığım mı acep
kuşlara yem bile değil.

Sorsan,
umursanmaz bir cümlenin soru işareti olduğunu kıvırtır çalımlarıyla vir-gül
aslında
eskimiş bir bilcümlenin silik tek noktasıydı
gramerden düşmüşlüğüyle beraber
neden böyle kambursun diye sordum!

Yüzeyde
yüzümdendir dedim
görümlülüğü göreceli

katledilen sözlerin altından kalkan diyojenden başka
gölgesinde mevsimler boyu çınar

Kadın kendini arıyor
erkeğin yitik sevdalarının artığında
adam kendini buluyor hiçbirşeyde
umursamazlık... sorular içini kemirirken

Utanç adına ellerimi uzatıyorum.

size.!

Hadi;
siz de uzatın ellerinizi birbirinize