Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

İlkenin uygarlığı ve zenginliği;
insanlarının
donanımlı algı ve sorgu sistematiğini
beyninde
sonra da
vicdanında muhakeme etmesiyle

Para para kazanır! koç yiğit bağ beller
çapası
çabası
cabası kalır onurun yorgunluğunu yasladığı hülyası.

Senin sandığın hayat;

Kendi gölgemizden tanrılar yaratmıştık
oysaki;
eniğimiz cücüğümüz insan
boylu boysuz boyunca zamandı iğreti korku.

Sadece içgüdülerinden muhakeme etmeye çalıştın kavramlara

P/aram yoktu keyf ile aramda
müstamel bir ayakkabı aldım kunduracı tamircisinden beş liraya işte giymek için
sağlamdı
ama bir numara büyüktü zengin marka
yine küçüktüm atacağım bir adımda
tıkadım kulaklarımın ökçesini;

Ayak bileklerindeki ağrıyı es geçtin
dizlerinin sancısını da
dahili avuç içi ayasındaki nasıra yüklenmişliğinin haricindeki!
bilincin;
törpülenmesi en can acıtısıcı
işkence bu!

Diyelim ki,
iki arada bir derede kaldın,
ayak tırnaklarından
el tırnaklarına kadar uzanıp
dereye köprü olmaktan başka
yapacak bişey yok gari...

Canım çekti
gidip bir bir/a alacağım küçük harflerden ezberime.

Mecnun; bir garip bedevidir zengin olma fikrinde
beraber yürümedik bu yollarda
sen gelirken biz gidiyorduk darağacına.

Aşk;
ömre sığan son soluğa uzanan dem
içinde yaşayan suyun kanması
soluğunun gücünde
Aklın erdiğince ergenliğe girdiğindeki sevi
Çalınmış düşlerindeki kırıklığı hayalinin

Acı çeken mümin korkusuna sığınır
acı çeken insan inancına güvenir
ters orantıda
tanrı gülümser aşağı tabakaya

Nefret edilecek ifrit bulamıyor zihinde

Uyku geldiyse gözlere,
yakınlaşan düşlere uzak kalsın kabuslar diyorsan
yakın koruma isteyecektin
anandan-babandan doğmadan önce.

Bu karamsarlık tablosu değil