Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

Şiir konuştu;
Biz imgeler ve ironiler koloniler halinde yaşamadık
bağımsız
bakımsız
savruk ve kavruktu dilimizin kemiği
blöfte yapmadık uysun diye red ettiğimiz kafiyelere,,,

Lüzumsuzlukları terk ettiğimizde
gereksinimlerin zorunluluğunu bulacağımızı ümit ediyorum.

Sana
sokakların,gece gerçeğini öykü olarak anlatsam
gündüzün masalına bir sunum el uzatmaya öykünürdün.

Minnet duygusuda yorar adamı
aşksız zamanlarda beyhude esen rüzgara karşı yürümek
kırılmaya inat
çınar gibi dirençli

Özgür ağırlığıydı

Deli rolüyle akıllılık yapılabiliniyorsa eğer Aklın; usunda uslu kalmasını sağlayabiliriz. Hayat ile cebelleşmenin mantalitesi yok sen ona anlam kat O sana iki mislisini versin. sen ve aşkın aşkın ve sen Mis gibi yaşam...

Vaad ısmarlama öncesinde kendine..!
Şef garson geldi:
dışarıdan efkar getirip -dağıtmanız yasak beyefendi

Bu kadar düzgün çizgileri yadsıyıp parelel yaptın ya yamukluğu
sana

Ne kadar cahilmişim
yıllardır insan kaynakları müdürü diyorlar ya
ben o müdürü sperm bankası müdürü sanıyordum...

Aslını düşünmek
suretine eğilmekten daha yatkın insana

düşün ki
düşlerine yazgı saman alevinde kıvılcım
son bilgeliğin kavgalarında ölüm- dön zaman

incitilmemiş bencilliğin yüreğinde
küskünlüğünde yorgun aşk- dinleniyor

İçinde
sevgi bitmemiş sözcük ve cümle hazinelerim var sanırdım
nerden bilebilirdim ki;
Şimdi senin tek kelimene muhtaç olacağımı
hadi bana
seni ''seviyorum'' de

Kaldığın yerdeki dur ve durgunluğun
hepimizin köşe durağıydı
senin yüzünden geç kaldık ahbap

Benliğinizin
ve

Kolonideki canlılar
sürüler halinde güdülürler
içgüdüsel
komutsal koşullu refleksleriyle
hadi hayırlısı bakalım.