Halil Gürbüz Şiirleri - Şair Halil Gürbüz

Varsın, sönen yalnız hayatlarımız olsun...
Öncesini görmesek de sonrasını biliyorsun...
Sen de gereksiz sorular sorma çünkü...
Düşman gibi ve kahrediyor o vakitler..!
Kastediyor canlarımıza bu naçizane fikirler...

Ölüm
Hayatın beni gözlerinde büyüteceği
Ufkundaki en son nokta
Ve sonsuz bir öz-gürlük kapısı..!

Dış-arda kal-anların ben-sizliği ve

Bal tutar ve parmağında birey oynatanlar...
Başımızdan def olup gitmenizi diliyorum...
Ya ormanınıza dönün yada ininize...
Bir tef alıp sizlerle uğraşmak istemediğimi
Hedeflerinizden şaşmanız gerektiğini belirtmek istiyorum...
Yetkiler sizdeyse henüz arzımdır bilgilerinize...

Kıçının eski keyfine diyecek yoktu... Yenisi sen gibi keyfe keder yaşıyor...

Birsaatten sonrası... Bir de sıhhatten sonrası var...
Gerisi de kafanızı yormaya değmez zaten..!

İnsanlardaki zihin, bilgisayarlardaki “hard disk”e benzer; fakat verilere ulaşabilecek tek kullanıcı şahsın kendisidir.

Düşünme eylemlerindeki kabiliyet sayesinde dünyadaki 1. sınıf canlı konumuna gelen insanlar; geçmiş ve an itibariyle yaşamakta olduğu deneyimlerin mukayesesini yapar.

İnsan her an yeni bir şeyler görmekte, duymakta; isteyerek yada istemeyerek de olsa keşfetmek ve tanımak durumundadır. Kimi zaman sadece bir merakın peşinden giderek,yabancısı olduğu uzaklar ve tuzaklarla buluşabilir. Kendisine yeni deneyimler kazandıracak uğraşlar ararken insan ruhu, hatıralarından bir kısmını unutmuş, eskiyen düşüncelerini, duygularını ve hislerini de kaybetmiş olabilir.

Birbaşımıza konmaz ki talih
Yada tek başımıza bir ödül...
Olsa-olsa, Ona da büyük gelir-iz..!
Gerisi de fazlaca lazım mı; değil..!

Bugün yazgı günüm; malesef ki,

3 yanlışımız bile 1 doğrumuzu götürürken
1 kişilik doğrumuz 4 kişilik bir yanlışa asla etki edemez..!
İyice düşünmeli acaba 1 kişilik doğrumuz ne kadar hatta nereye kadar doğru;
Ve kaç kişiye, kaç aileye bir faydası vardır yada olabilir..? .? .?
DOĞRUM-UYUZ Kİ SENDEN..¿

Baş-larınızı iyice bağlayın ki;
Bir yerde gitmesin aklınız da...
Onlar da hep AYNI yerde kalsın-dursun...

Gemi ne yana doğru çektiyse
Rüzgar o yana e-ser; yat oy-ana..!

Daha başka şey istemem,
Sıhhat-ten başka...
Ruh başka, kimseler anlatır;
Durur sanatla...
Çırpma bana elini,
Kırpma da gözünü...