Üzülme be can üzülme
Ne bu dertler kalıcı
Nede çektiğin bunca zahmet çile,
Yine hüzün sarmış her bir yanını,
Kimseylen konuşmuyor
Yalnızlığı mesken edinmiş yüreğin
Vazgeçersin bazen
Sevmediğinden değil
Yorulduğundan vazgeçersin
Yorgunluk öyle sarar ki bedenini
Kemiklerinin her hücresinde hissedersin
Vazgeçersin bazen
sevmediğinden değil
yorulduğundan vazgeçersin
Yorgunluk öyle sarar ki bedenini
Kemiklerinin her hücresinde hissedersin
Yalnızlığı
Olur ya bir gün ayrı düşersek
Gözden uzak dilden ırak
Sakın ola sevdiğim, karalar bağlama
Olur ya bir gün aramıza sıra dağlar girer de
Saat Hicran vuslatın gecesi ise
Ve şayet bir daha hiç kavuşamazsak eğer
Nereden düştün sen aklıma
Böyle iyiydim senin olmadığın yerde
Zor olsa da alıştım
Alışmıştım ben senin yokluğuna
Kabullenmiştim beni yarı yolda bırakışına
Gittiğin yerlerde mutlu musun şimdi
Bu yazdığım son şiiri
Sana içimden geldiği gibi değil
Yaşadıklarımdan kesip sana yazıyorum
Bu sana son sözlerim
Sana son haykırışım
Dinle beni yüreğim iyi dinle
Bir insan kendi doğruları içerisinde
bir yol çizmiş ise
Ona buna yaranmak için
Doğruluktan ayrılmaz
Hakkında kim ne düşünürse düşünsün
İsterse dünya alem üstüne yürüsün
Kimse senin yanında değil
Olamayacakta yapa yalnızsın
Bu acımasız dünyada
Aldanma görünüşe iki çift güzel söze
Her yüzüne gülene dost diye sarılma
Söyleme sırrını bir başkasına
Yara benim dert benim
Yeter ki gülsün gözlerin
Ağlama sen sus ağlama
Değmesin yüreğine keder
Ver bütün kahrını ben çekem
Sen mutlu ol yeter...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!