Benim kimseye verecek bir günüm
Eyvallahım yok artık
Yaşadığım her gün için
Bir bedel ödedim ben
Ne bitmek bilmez yollar kat ettim
Ömrümün geri kalanı hep gecede yaşadım ben
Mutluluk bizden çok uzak be usta
Biz mutluluğu daha yaşamadan unuttuk
Daha çocuktuk usta
Bilmiyorduk doğruyu yanlışı
Daha hayatı bilmeden hayatın içine atıldık
Saftık be usta
Yorgunum çok yorgun
Öyle yorgun bitkinim ki
Yarınlardan güzel olacaklardan
Taşıdım bu candan usandım
Artık eskisi gibi sorgulamıyor
Umursamıyorum hiç bir şeyi
Yorgunum çok yorgun
Öyle yorgun bitkinim ki
Yarınlardan güzel olacaklardan
Taşıdım bu candan usandım
Artık eskisi gibi sorgulamıyor
Umursamıyorum hiç bir şeyi
Bizler karınca yuvasına
Bulgur taşıyan bir nesildik.
Görünüşümüz tavrımız ters gelir sizlere
Merhametimiz insanlığımız ağır gelir dostluğunuza
bizim düşmanımız olmaz
Çünkü alacağımız kimsede kalmaz
Mutluluk neydi
Her istediğini başarmak almak mıydı
Yoksa para pul gezip tozmak mıydı
Sahi neydi mutluluk
Ben unuttum
Gözlerimden yıllar önce
Nasıl bir sevdaydı bu böyle
Kilitli kaldı yüreğim gözlerinde
Seni içimden söküp atamıyor
Laf söz geçiremiyorum şu yüreğime
Nasıl bir sevdaydın sen öyle
Nasılım diye sorma kardeş
İyim işte gördüğün gibiyim
Biraz derli birazda kederli
Bir o kadar da kırgınım
Gözüm gördüğüne
Canım bildiğine dargın
Nasipten öte bir adım ileriye yol yoktur
Her şey öyle göründüğü kadar,
basit değildir
Varsa kaderinde onu yaşarsın
Hayatı umduğun gibi değil
Sana sunulduğu gibi yaşarsın..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!