Bazen dağlardayım, bazen yollarda.
Bazen mürekkebi kurumamış sayfalarda.
Ben her yerdeyim.
Bazen bir köy okulunda,
Bazen şehrin ortasında.
İlmik ilmik düğüm atarım hayata.
Öğrencileriydi onlar o okulun.
Kimi alt sınıf, kimi üst sınıf, kimi kısa, kimi uzun.
Karar verdiler gideceklerdi yolları uzun.
Hazırlandılar neşeyle, sabırsızdı içleri,
Bazıları rahat uyudu, bazıları mümkün mü uyusun.
Ölümüm gelir aklıma.
Küçük soğuk bir odada.
Bildiklerim bir yanımda,
Azrail şah damarımda.
Renkler solmaya başlar,
Kararır gözlerim
Soğanımız, tuzumuz, ekmeğimiz var,
Soframızda.
Konuşacak dostlarımız var etrafımızda.
Neşemizde yerinde, sağlığımızda.
İnsan Allah’tan başka ne ister.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Güneş eskisi gibi doğmayacak.
Ne güzeldi o günler.
Bahçelerde dolaştığımız,
Erik yediğimiz
Kelebekleri kovalayıp
Sensiz bomboş buralar.
Bomboş yollar sokaklar.
Dolaştığımız yerlerde,
Gözlerim hep seni arar.
Su içtiğimiz çeşme,
Gölgesinde dinlendiğimiz meşe,
Biz ne harpler gördük,
Fikir adına.
Uğruna ölürüm deyip te,
Fikrini üç kuruşa satana.
Biz ne adamlar gördük,
Düzenden cebini,
Erkekler tutkularının,
Kadınlar duygularının peşinden,
Gider hayatta.
Birbirimizden tek farkımız bu olsa gerek,
Şu yalancı dünyada.
Kadınım,
Ben seni sevdim.
Arının çiçeği,
Koyunun kuzusunu,
Sevdiği gibi sevdim.
Ellerimi, umutlarımı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!