Be adam,
Bakma gözümün içine.
İçeceksen içelim.
Karından korkuyorsun,
Niye içelim dersin.
Korkma o bir şey yapmaz.
Biçere gönüller umutsuz gözleriyle,
Ufukları taradığında.
Parlayan bir ışık görmeyi hayal ederler.
Yapayanlız olmadıklarını,
Göstermektir dertleri kendilerine.
Denize taş atsam, taşlar atsam.
Atsam taşları sıra sıra sıralasam.
Denize gül atsam, güller atsam.
Atsam gülleri, sıra sıra sıralasam.
Denize gün atsam, günler atsam.
Atsam günleri sıra sıra sıralasam.
Gözlerim bir yerde,
Aklım bir yerde.
Bedenim yorgun.
Kalbim keyfince atıyor.
Kulaklarım istediğini duyuyor.
Saçlarım dağınık,
Cesur olmalı insan ama,
Parsız kaldığım zamanlarda,
Cesaret edipte bakamıyorum,
Cüzdanımın içine,
Pantolonumun cebine.
Belki üç beş kuruş sıkışmıştır,
Çocukken hep kendimin,
Nasıl bir yetişkin olacağını düşünürdüm.
Hep kafamda modeller geliştirirdim, kendimce.
Geliştirdiğim modelleri sıralar,
Sonra denerdim hepsini teker teker.
Karar veremezdim bir türlü.
Çocuklar gördüm,
Bin bir renkte açan kır çiçekleri gibi,
Renk renk,cıvıl cıvıl.
Umut veriyorlar,can veriyorlar her yana.
Yağmur damlası kadar saf,
Ana sütü kadar temiz.
Keşke çocuk olsam.
Koşsam,uçarcasına koşsam,
Uçsuz bucaksız,
Kırlarda bayırlarda.
Geceleyin yıldızlardan ev yapsam kendime,
Aydan fener.
Çocuksun daha sen,
Açmamış gül, doğmamış gün.
Yaşamayı bilmiyorsun,
Bunu iyice bir düşün.
Çocuksun daha sen,
Kendinle yüzleşmekten,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!