Hakan Pomakoğlu Şiirleri - Şair Hakan Po ...

Ey toz pembesi perde!
Kurban olduğum güzel nerde
Ben nerde?!...
Çare var mı ki bendeki bu derde
Senelerde
Der de;

Daha yeni anlıyorum pek çok şeyi:
Dünyanın dört duvar,
Dost bildiklerimin vefâsız,
Yalnız
Bebeklerin cefâsız olduğunu...

-her meyvenin tadı renginde saklıdır-

(I)

Bir sonsuz mavi...
Küme küme beyazlar...

hayat baştan sona bir hayal
hayallerse gerçektir gülüm
idealler de hayaller üstüne kurulmuş
bir kumar masası...

papazı da bulmak var

Bir sevdadan diğerine asla vazgeçemediğim
Leylası sen... Mecnunu ben...

Önümde sır dolu bir yol
Bir ucunda sen... öteki ucundaysa ben...
Ve öylesine bir yangındır ki gönlümde

Sen ki
Gözlerimden akıyorsun avuçlarıma
Oradan da süzülüp damla damla
Toprağa sızıyorsun;
Artık bir çiçeğin damarlarında
Ya da bir ceylanın

ah be gülüm
iki şık koydular önüne
ya kaderine boyun bükecektin
ya şeytana satacaktın ruhunu
çıkmıştın yola vesselam
ne sınamalardan geçtin

şıp şıp şıp...

ah bu yağmur damlacıkları
her atımda bir parça da şiddetli
daha yıkıcı...
kapılır peşinden bir taşkına yüreğim

habire kaynar tencere
bilinmez nedir pişen ne değildir?!...
kapanır kapak gece;
kimdir hükümdar... köle kimdir?!...
sence "diyecem" diyemiyorum;
tam dilimin ucunda-

Bizim köyün kızları aman çok da nazlıymış
Delikanlıları da yaman, pek bi' (h)ızlıymış
Elin kızı değil mi aman vardı bir ele
Ah elim böğrümde kaldı yüreciğim cız...

Gelsene şöyle yanıma da gel, gel (h)ele kız