yoruldum be usta artık nefesim bile acı gelir
ne varsa dünyada hepsi boş hepsi de umacı gelir...
usandım be usta yüzler altında yüzler var hem zira
yolun başında pevezenk bir adım öte hacı gelir...
-üstad Fuzuli'ye-
ne çıkar düşsem deme aşka "belâ", kanmayı gör
ey aşktan bî-haber şüphen varsa ben rüsvayı gör...
mum deyip geçme hemen "yana" dedikse bak hele
kaldır da yüreğimi yerden yere çalıver istersen
vur ha vur da savur git yine kıs kıs gülüver istersen...
vurdun vuracağın kadar çürüttün genç yaşta ömrümü
daha da yetmediyse ciğerimi söküver istersen...
bir dem usârenin tadına vara âşık, düş görmüş n'eylesin
deccal kaş göz ki en-dâmı, zehri balına gizlemiş n'eylesin...
ağaran ufka karşın üfül üfül salınan mahmûr gelincik
bahtına Nuhtan kalma bir kıyametî tufan düşmüş n'eylesin...
gelene git demem, gidene kal
bir ola söz ile lisanı hâl...
çıka hele söz bir kez ağızdan
kim ki eğer büker, terk et derhâl...
şöyle bir düşündüm
ne yapılabilirdi ki çamurdan
çanak çömlek
ya da heykelcikler...
peki ya hamurdan
önce ekmek
bitmez dediğin yol bile biter
lakin sonunu görmeye gör
geçmez dediğin an bile geçer
lakin öteye düşmeye gör
Bu küre
Som mefkûre
Hem görene hem köre;
Görene göre...
Samsun, 1995
durdu
zaman sustu
nefes tutuldu
sevdam felç
yüreğim buz tuttu
cıvıl cıvıl yaşam
birazaramadüşüncemilekifahişegülerkendikendinedesem gülmemeli!...
Samsun, 1997
[[
Atıldımsa da öylece bir köşeye
Daha ölmedim.
Huyum kurusun
Ne laf anlamaz ne zavallı biriyim.
Heyhat
Elbet ben de küllerimden doğacağım birgün.]]
------- (Hakan Pomakoğlu) .
'' Naçizane bir dost olarak, şahsımda inanmakta..
Küllerinizden yenid ...