Hacer Öngör Şiirleri - Şair Hacer Öngör

Şöyle sessizce baktım etrafımdaki kalabalığa,
İnsanlar değişmiyor, kayboldular adeta.
Dün çocukken anlamıyorum derdim ‘’bu büyükleri’’
Peki bugün büyüdüm de, neler değişti?
Dün yine aynı dün, bu günse bilinmez bir gün.

Öyle günler geçti ki aramızda
En güzel anılarımızı paylaşıyorduk.
Aylar geçtikçe daha çok bağlanıp,
Hiç ayrılamayız diyorduk.

İnanamadım inan bu yaptığına

Hiç bitmez sandığım aşklar da tükenirmiş meğer,
İşte sana sevgim,
İşte hepsi bu,
İste ne varsa gözlerimde,
Ne varsa yüreğimde,
Bu sevgimden kalan bu…

Gideceksin;
Arkada bir tomar acı bırakıp,
İçimdeki güneşi söndüreceksin.

Gideceksin;
Yağmurdan arda kalan çiğ damlaları gibi,

Ben kimseyi kıramam içim kan ağlar benim
Kimseyi de sevemem, ya yıkılırsa yüreğim!
Herşeye olumlu bakma, olumsuzu da bir düşün
Eğer bir gün yıkılırsa taş olur zavallı kalbim.

Ne üzerinde oturduğum minder eski,
Ne de boşa geçirdiğim yıllar.
Çok büyük düşünüyorum herşeyi belki,
Belki de tek düşündüğüm hayattaki dar yollar.

Unutmak veya unutulmak,
İkisi de aynı değil mi?
Hep o sözün ucunda,
Yanan harfler değil mi?
Ha! Unutmuşsun
Ha! Unutulmuş

Yıldızların ötesinden gelen sessizliği duyuyorum.
Dağların yankısından gelen sensizliği duyuyorum.

Umuyorum,
Bekliyorum,
Hissediyorum ama...

Bir hayalden ibaret değildir gelecek,
Gelecekte bir hayal değildir zaten.

Gelecek sevgi kadar gerçek,
Hayallerse sevgi kadar doğaldır.

Rüzgar hayat defterinin sayfalarını teker teker uçurduğunda,
Bir yaprak kalır geriye
Yapmam gereken buydu dediğin anda,
Bir bakarsın geç kalmışsın uçuvermiş ileriye.

Geriye bir tek tozlar kalır hayattan,