Hacer Öngör Şiirleri - Şair Hacer Öngör

Sevildiğini bil yeter,
Arkana dönüp bakma!
Gözyaşını sil yeter,
Şu kalbimi daha fazla sızlatma.

Ay ışığı şahitti aşkımızın saflığına,
Aşkı göğe sunan ilk bizdik.
Topraklar,denizler şahit oldu bu yangına,
Yinede hiç kavuşamayan bizdik!

12/12/1998

İyiliği iyiler,
Kötülüğü kötüler,
Yalnızlığı öksüzler,
Sensizliği de sadece ben anlar.

Sevmek suçsa,
Neden sevilmemek değil?

Görmek suçsa,
Neden görülmemek değil?

Bir bahar daha geldi geçti,
Çiçekler birden açıp soldu,
Aşkımızın üstünden bak neler geçti.
Ne zormuş sana bağlanmak sevdiğim.

Zaman su gibi aktı gitti

Neymişim senden önce,
Yeşil ama durgun yaprak.
Neymişim senden önce,
Ne büyük hataymış güneşi bahar sanmak.

Açmayacak çiçeksen,

Yine şehrin üzerinde
Kara bulutlar ağlamaklı,

Güneş sessiz,
Ben sensiz kaldım.

Sen yokken çekemiyorsam acı dolu günleri,
Saatlerim seni düşünmekle geçiyorsa ocak başında,
Bir yudum çay geçmiyorsa boğazımdan
Demek ki seni, Seni hayal ediyorum.

Ocaktaki duman yüzünün portresi misali tütüp dağılıyorsa odaya,

Titrek bedenimde bir yıkık duvar,
Orası yalnızca senin eserin.
Orada sadece tek sana yer var,
Kırdığın kalbe bir sen değersin.

Parçalanmış yüreğimde sızı çilesi,

Aramıza uçurumlar girse,
Şeytan tüm hünerini serse,
Hayat zinciri dahi gevşese,
Sözümüz ayrılmamak değimliydi be gülüm.

Aşkla parlayan gözlerimiz yaş yerine kanla dolsa,