Hacer Öngör Şiirleri - Şair Hacer Öngör

Bir hayalden ibaret değildir bu renkler,
Veya bir düşten ibaret…

Mutlaka bir ses duyduğunda mı başını kaldırmalı insan?
Ne zaman fark etmeli düşü kurulan renkleri?

Üşüyorum,
Yine sensiz birgün.
Dışarıda yağmurun damla sesleri,
Ağaçların umutsuzca boy büküşleri,
Ve buzdan soğuk bir yerdeyim.

Beni neden karınca olarak yaratmadın?
Belki o zaman ezdiklerinde şehit giderdim.
Bir toprak tanesi küçüklüğündeki vücudumu,
Ruhumdan ayırmadan bütün giderdim.

Beni neden bir kuş olarak yaratmadın?

Tükendim bu sonu gelmez ayrılıklardan
Tükendim bir sigara gibi,
Her nefeste tıkandım

Tükendim,
Sonunu getiremedim

Ben niye böyleyim bile bile sonunu
Hiç uslanmak bilmeyecek mi yüreğim?
Artık bırakacağım derken bu gönül oyununu
Ben yine bu oyunun tam içindeyim

Esti içimde bir sevda yeli
Yüreğime baktığımda eser kalmamış
Sapladılar sanki kalın bir ok misali
Çıkarmaya çalıştım da yerinde izi kaldı

Bu aşkı nereden, neden aldım kalbime?

Ben sana ne yaptım küçüğüm,
Gözlerine baktımsa suç mu?
Ne yaptım da böylesine üzüldüm,
Başka sözlere kandımsa suç mu?

Atamadım ayrılık gününün matemlerini

Benim hayat hikayemden bir film yapsınlar
İçinde dert olsun, tasa olsun,
Yani ben olayım.
Benim şiirlerimden bir şarkı yapsınlar
İçinde hüzün olsun, gözyaşı olsun,
Yani ben olayım

Odamı aydınlatan sabah güneşimsin
Günümün tek anlamı, gülüşümün vesilesisin
Seninle yaşar gibiyim her günümü
Her an yanımda, bedenime kenetlenen kalbim gibisin.

Gecelerimi parlatan yıldızımsın,

Hadi hiç sevmedim de,
İnanırım yalanlarına, safımdır.
Anıları sildim ben de,
Korkma yıkılmam gücüm vardır.

Hiç acıma çık, gidiyorum de,